Orkuöflun lokið vegna Helguvíkur: D og S ósammála í OR

Þá er endanlega búið að tryggja væntanlegu álveri í Helguvík þá orku sem þarf til að reka 1. áfanga þess. Á síðasta stjórnarfundi Orkuveitu Reykjavíkur undir stjórn Guðlaugs Þórs Þórðarsonar, heilbrigðisráðherra, var orkusölusamningur vegna Helguvíkur samþykktur. Áður hafði Hitaveita Suðurnesja gengið frá samningi fyrir sitt leyti þannig að orkuöflun er nú að fullu lokið.

Guðlaugur Þór, heilbrigðisráðherra í ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar, studdi að sjálfsögðu samninginn líkt og aðrir fulltrúar borgarstjórnarmeirihlutans en Dagur B. Eggertsson greiddi atkvæði á móti og Svandís gekk af fundi til að mótmæla leynd um verðið. Spurning hvort Dagur hafi ráðfært sig við iðnaðarráðherra síns flokks í ríkisstjórninnin nú eða umhverfisráðherrann. Hvað sem því líður og hvað sem loðin og teygjanleg ákvæði ríkisstjórnarsáttmálans um stóriðjumál eiga að þýða sýnir afgreiðsla málsins í stjórn Orkuveitunnar að Sjálfstæðisflokkurinn fylgir einfaldri stefnu í stóriðjumálum:  Árangur áfram - ekkert stopp!

Ég vil hins vegar taka undir afstöðu Svandísar og andmæla leynd á orkuverði, það er fáránlegt og almenningi er bara ekki ætlandi að taka afstöðu til þessara mála á grundvelli getsagna um orkuverðið. Því hlýtur maður að beina því til iðnaðarráðherra að hann mæli þegar í stað fyrir um að leynd verði aflétt af orkusölusamningum sem íslenska ríkið á aðild að. Það sama gerði Þorsteinn Pálsson reyndar nýlega í ansi mögnuðum leiðara en ráðherrann hefur ekki svarað enn.

Stjórnarandstaðan ósammála um þingsköp

Ný stjórnarandstaða á Alþingi náði ekki saman um afstöðu til fyrsta málsins sem kom til meðferðar í þingnefnd eftir kosningar. Við meðferð allsherjarnefndar á frumvarpi til laga um breytingu á þingsköpum Alþingis "klofnaði" stjórnarandstaðan og skilaði tveimur nendarálitum.

Að áliti 1. minnihluta standa Atli Gíslason, fyrir hönd VG, og Siv Friðleifsdóttir, fyrir hönd Framsóknarflokksins. Þau vilja að málinu hafi verið vísað frá enda hafi stjórnarmeirihlutinn rofið áratuga hefð sem sé fyrir því að leita þverpólitískrar samstöðu um breytingar á þingsköpum. Siv og Kolbrún Halldórsdóttir gagnrýndu það svo á þingfundi í dag að stjórnarmeirihlutinn hefði aðeins gefið allsherjarnefnd eina klukkustund á kvöldfundi til að fjalla um málið.

Jón Magnússon, þingmaður Frjálslynda flokksins, skilar hins vegar sérstöku minnihlutaáliti  og vill samþykkja frumvarpið enda sé nauðsynlegt að kjósa í þingnefndir sem fyrst. Vegna áforma um að sameina landbúnaðar- og sjárvarútvegsnefnd í eina en tvístra efnahags- og viðskiptanefnd í tvær er nefndarkjöri alþingis enn ekki lokið og segir Jón í áliti sínu að hvað sem líður gagnrýnisverðum vinnubrögðum stjórnarmeirihlutans í málinu séu þau staðreynd og mestu skipti að kosið verði í nefndirnar og að þær taki til starfa sem fyrst.

Hvar er byggðamálaráðherra?

Það er mikið rætt um vanda sjávarbyggðanna og þá staðreynd að allt stefnir í að næsta ár verði þorskafli við landið minni en verið hefur frá árinu 1937. Um þetta eru fluttar fréttir, haldnar ræður, bloggaðar færslur, skrifuð komment, sagðar sögur og hvaðeina. Ég fæ ekki betur séð en nánast hver einasti maður sé búinn að láta í ljós skoðun sína og viðhorf til málsins. Nema einn. Össur Skarphéðinsson, ráðherra byggðamála, er þögull sem gröfin. Er hann þó maður sem sjaldnast fer oft með veggjum. Vonandi er þögn Össurar aðeins til marks um að hann sé nú önnum kafinn við að leita lausnar á vandanum og muni kynna þá lausn í tímamótaræðu, sem lengi verður í minnum höfð, loksins þegar hann tekur til máls.

Ekki eru allar ferðir til fjár

Mér sýnist að hann verði tæplega til fjár þessi leiðangur sem lögmaður 365 er lagður upp í til þess að halda Agli Helgasyni nauðugum viljugum við störf á Stöð 2. Líklega hefur þetta átt að vera einhver PR-aðgerð af hálfu fyrirtækisins en samúð fólks með Agli virðist bara aukast eftir að þessi æfing hófst. Þetta virðist svona álíka misheppnaður leiðangur og dæmalausar tilraunir Kaupáss til þess að koma í veg fyrir sölu á Ísafold fyrir helgi. Af hverju marka ég það? Því sem ég hef lesið á bloggi núna í hádeginu.

Hér er t.d. formaður Blaðamannafélags Íslands að tjá sig um málið. Arna Schram segir: Hvers vegna í ósköpunum sér fyrirtækið sér hag í því að reyna að halda fólki í vinnu sem ekki vill vinna þar lengur? Það græðir enginn á því, allra síst sjálft fyrirtækið. [...] Og vel á minnst: Var ekki hið illræmda vistarband afnumið fyrir langa, langa löngu? [...] Annars er ég að lesa bókina Fólk í fjötrum, baráttusögu íslenskrar alþýðu. Áhugaverð lesning. Kannski Ari og aðrir forkólfar atvinnulífsins ættu að kíkja í hana.

Anna Ólafsdóttir segir á sínu bloggi: Samúðin er og verður öll Egils megin í þessu máli. Ég á bágt með að trúa að það finnist nokkur áhorfandi að þættinum sem þykir það boðleg framganga hjá fyrirtæki að þvinga starfsmann í vinnu hjá sér. Ef þetta er gert til að koma í veg fyrir að Egill geti unnið hjá öðrum miðli þá er það ekki betra því að slík hernaðarplön eru bara til þess fallin að fá áskrifendur upp á móti sér. Ég held að 365 muni skjóta sig illilega í fótinn ef haldið verður áfram með málið á sömu nótum og gert hefur verið undanfarna daga.

Björn Ingi segir: Þjóðin heldur með Agli í þessu máli. Fólk kann ekki við vistarbönd, til þess eru of margar ljótar sögur til úr fortíðinni. Þess vegna er vandséð hvaða hlutverki lögbann á vinsælan sjónvarpsmann á að þjóna.

Eiríkur Bergmann segir: Allir vita hins vegar að það er Egill sjálfur sem á þennan þátt, með húð og hári. Hann verður að fá að ráða því sjálfur hvar best er fyrir hann að hafa þáttinn. Vistarbönd virka illa í nútíma samfélagi, líka í sjónvarpi.

Loks Pétur Tyrfingsson: Ef Egill getur sagt upp samningnum með þriggja mánaða fyrirvara verða í mesta lagi fjórir þættir sendir út í haust. Varla getur brambolt forráðamanna 365 miðað að því að bjarga fjórum sunnudögum í september og október! [...] Segjum sem svo að hægt verði með júridískum bolabrögðum að þvinga Egil til að sitja einu sinni í viku í myndveri 365 næstu tvo veturna. Eru forráðamenn fyrirtækisins svo illa áttaðir að þeir ímynda sér að maður í nauðungarvinnu geti skilað áhugaverðum sjónvarpsþætti? Tæplega. [...] Hver svo sem tilgangur þess er að atast í Agli Helgasyni má það vera hverjum vitibornum manni ljóst að ósvinna þessi gerir ekki annað en skemma ímynd 365. [...] Stjórnendum Stöðvar 2 er hollast að draga allar hótanir sínar til baka, biðja forláts og bera fyrir sig misskilning. För þeirra verður hvort sem er aldrei til neinnar sæmdar og líklega til háborinnar skammar.

Uppfært kl. 13.44. Orðið á Götunni er með sams konar samantekt frá í gærkvöldi þar sem fleiri tjá sig, m.a. áskrifendur sem hóta að segja upp áskrift haldi 365 áfram með málið. 

Þegar stórt er spurt...

Hvað á þessi ágæti hópur sameiginlegt?

Þór Jónsson, Brynja Þorgeirsdóttir, Ingólfur Bjarni Sigfússon, Helgi Seljan,  Svavar Halldórsson,  Þorsteinn J. Vilhjálmsson, Þóra Arnórsdóttir, Sveinn Guðmarsson, Hjördís Rut Sigurjónsdóttir. Egill Helgason,  Þórhallur Gunnarsson, Jóhanna Vilhjálmsdóttir og Jóhann Hlíðar Harðarson.

Jú, þau hafa öll hætt að vinna á fréttastofu Stöðvar 2 á undanförnum misserum, flest síðastliðið hálfa árið eða svo.  Er það virkilega svo að það þarf að beita fógetavaldi til að fá menn til að mæta í vinnuna á Stöð 2 núorðið? Hvers vegna skyldi það vera?

Spurning dagsins

Egill Helgason gerir athugasemd við bréf lögfræðings 365 og spyr: Þykir einhverjum fýslilegt að láta fólk vinna fyrir sig með fógetavaldi?

Djúpavík

Í leiðara Fréttablaðsins á laugardaginn var ástandinu á Flateyri líkt við Haganesvík og Djúpuvík á Ströndum. Þar sagði Hafliði Helgason: "Það var efalítið eftirsjá að byggðinni í Haganesvík og örlög Djúpuvíkur á Ströndum hafa eflaust valdið margri hugarvíl. Staðreyndin varð ekki umflúin."

Nú hefur margfróður lesandi sent þessari bloggsíðu bréf þar sem hann hrekur allan samanburð á sjávarplássum við Djúpuvík og segir:

Þetta er ljóta bullið! Alliance reisti síldarverksmiðjuna á Djúpuvík og annað sem þar reis, á 4. áratug síðustu aldar. Þessu plássi var aldrei ætlað að vera. Það var reist sem "Klondike" síldveiðanna, bráðabirgðastöð, sem síðan skyldi afskrifuð þegar síldin gæfi sig ekki lengur. Þar var aldrei föst búseta, nema kannski örfárra húsvarða. Þar átti heldur aldrei að vera föst búseta. Þessar áætlanir gengu eftir, þegar síldin fór, þá var einfaldlega starfseminni hætt, enginn þurfti að flytja heimili sitt eða missa húseign sína af þeim sökum. Þetta var einfaldlega tjald til einnar nætur, vinnubúðir. Ekki heppilegur samanburður í nútímavíli yfir kvótabraski.

Uppfærsla kl. 11.58: Annar lesandi þekkir til sögu Haganesvíkur og sendir þetta bréf:

Datt í hug í sambandi við það sem einhver sendi þér um tilvísanir ágæts forystugreinarhöfundar á Fbl. sem tiltók Haganesvík sem fyrrverandi síldarstað. Ekki tel ég mig neina alfræðibók í síldarstöðum, en mér vitanlega hefur Haganesvík aldrei verið síldarþorp, enda mjög vafasamt að segja að þar hafi yfirleitt nokkurntíma verið þorp, þótt þar hafi um tíma verið rekin verslun og sláturhús. Með þessu er ég ekki að kasta neinni rýrð á innihald greinarinnar, sem vitnað er til. Margt af því sem höfundurinn segir það er ágætis innlegg í umræðuna.

Uppfært 5.6. kl. 10.23. Vek athygli á því að í kommentum við þessa færslu koma fram upplýsingar sem benda til að deila megi um sannleiksgildi þess sem sagt er í bréfunum hér að ofan.

Bömmer dagsins á Mbl: Rétt frétt - rangur ræðumaður

Það er greinilegt hvað mbl.is telur stærstu frétt sjómannadagsins, það sem fram kemur í þessari ræðu. Ég er sammála því en hins vegar er Mogginn óheppinn að reyna að eigna Einari K Guðfinnssyni þessi orð. Þetta er því miður alls ekki ræðan hans Einars, heldur ræða Björns Inga Hrafnssonar, sem birtir þessa sömu ræðu í heild á heimasíðunni sinni og segist hafa flutt hana á sjómannadegi í Reykjavík í dag.

Ég skil vel að Mogginn vildi að þetta hefði komið úr munni sjávarútvegsráðherra Sjálfstæðisflokksins en þar hljóp óskhyggjan með þá í gönur enda er það Sjálfstæðsiflokkurinn sem hefur farið með sjávarútvegsmál í 16 ár og ber alla mesta ábyrgð á að þróa kerfið þannig að framsal aflahlutdeildar er nú hömlulaust og allar byggðaáherslur hafa verið sniðnar af kvótakerfinu. 

Ótrúlegur bömmer hjá Mogganum en samt er ég sammála þeim um að þetta er mál sem á heima efst á fréttavefnum þeirra, spurning hvort þeir láta hana halda þeirri stöðu þegar þeir uppgötva að það var ekki Einar K. heldur Björn Ingi sem flutti ræðuna. 

uppfært kl. 16.56. Nú er fréttin sem varð tilefni þessarar færslu horfin og með slóðin sem vísar á hana en ég tók snapshot af henni á skjánum og hér er það, smellið tvisvar til að lesa:

uppfært kl. 17.06. Nú er  Mogginn búinn að birta frétti úr ræðunni sem ráðherrann flutti raunverulega, hann segir að við stöndum frammi fyrir erfiðum ákvörðunum en annars er þetta hálfgert húmmílíhúmm en þó, hann boðar að það þurfi að efna til víðtæks samráðs, það samráð getur aðeins falist í róttækri endurskoðun. Það er engin ástæða til að draga í efa góðan hug Einars, sem er í nánum tengslum við vestfirskar sjávarbyggðir og þekkir málin úr miklu návígi, en það er hvergi við jafnramman reip að draga um breytingar á kerfinu og innan Sjálfstæðisflokksins þar sem LÍÚ lobbíið er gríðarsterkt.

Tímabært uppgjör

Það er engin leið að horfa upp á það lengur að framsals aflahlutdeildar leiði til þess að fótum sé kippt í einu vetfangi undan sjávarbyggðum. Leiðari Fréttablaðsins í gær talar um þróunina sem óhjákvæmilega hagræðingu en það gengur ekki upp. Það að einstaklingar eigi útgönguleið með milljarða í vasanum meðan fólkið sem er sameigendur í auðlindinni stendur eftir slyppt og snautt er óréttlæti sem vekur réttláta reiði. Það mun aldrei nást sátt um fiskveiðistjórnunina við þessar aðstæður.

Í ræðu á sjómannadeginum í Reykjavík gerði Björn Ingi þetta að umtalsefni og sagði:  

Nú þegar blasir við að verulegur samdráttur verði í aflaheimildum við þorskveiðar á næsta fiskveiðiári virðist mér tímabært að stjórnvöld velti upp þeim möguleika, að þegar aðstæður leyfa að hámarksafli verði aukinn á ný, muni þeirri viðbót sem þá kemur til úthlutunar ekki verða sjálfvirkt skipt upp milli eigenda aflahlutdeildar heldur verði einnig skoðað að beita henni með markvissum hætti til að efla og styrkja með svæðisbundinni fiskveiðistjórnun stöðu þeirra byggða sem eiga allt sitt undir fiskveiðum og sjávarútvegi. [...] Fleiri hugmyndir mætti skoða í þessu samhengi. Vafalaust mætti ná góðum árangri með því að auka byggðakvóta og breyta reglum um hann þannig að byggðirnar geti jafnvel sjálfar stofnað eignarhaldsfélög, aflað sér kvóta og nýtt til úthlutunar í sinni heimabyggð. Aðalatriðið er að nú staldri menn við, velti upp þeirri stöðu sem upp er komin og ræði mögulegar breytingar með opinskáum og fordómalausum hætti. [...] Ég spyr mig þannig hvort ekki sé rétt að taka þá pólitísku ákvörðun að íslenskt samfélag vilji fyrst og fremst nýta þá sameign sína, sem eru fiskistofnarnir í sjónum, til þess að skjóta styrkari stoðum undir þær byggðir í landinu sem standa höllum fæti og hafa ekki að öðru að hverfa. Að við tökum þá pólitísku ákvörðun að fiskveiðiauðlindin sé undirstaða og forsenda nýrrar byggðastefnu?

Það eru tímamót að þessi rödd heyrist svo djúpt innan úr Framsóknarflokknum Kvótakerfið náði ákveðnum markmiði á sínum tíma en það var sniðið að þörfum annars samfélags, framsal aflahlutdeildar, þ.e. varanlega kvótans, er hið raunverulega mein, og á því þarf að taka. Líka taka upp staðbundnar áherslur í fiskveiðistjórnun, enda er þorskstofninn ekki einn heldur margir, það þarf að virða það og hvetja líka til þess með svæðisbundnum ívilnunum að afla sé landað í jaðarbyggðum. Gott hjá Birni Inga að hreyfa þessu máli, þessa umræðu þarf að taka, það er ekki hægt að horfa upp á það sem er að gerast á Flateyri og í Vestmannaeyjum án þess að draga nauðsynlegan lærdóm af.

Eyjólfur verður ekki hressari en þetta

Eyjólfur, landsliðsþjálfari virðist hinn hressasti með að hafa gert 1:1 jafntefli á heimavelli við Lichtenstein. Var í viðtali í beinni útsendingu hjá RÚV rétt í þessu og bara þokkalega sáttur, heyrðist mér, ánægður með nýju strákana og svona. Fyrir leikinn var Eyjólfur búinn að halda væntingum niðri með tali um að Lichtenstein væru rosalega sterkir núna. Ég trúi varla eigin eyrum, þegar ég hlustaði á Eyjólf Sverrisson eftir þennan lélega leik. Þetta verður varla  slappara. Verst er að Lichtenstein verðskuldaði jafnteflið fyllilega.