Þegar stórt er spurt...

Hvað á þessi ágæti hópur sameiginlegt?

Þór Jónsson, Brynja Þorgeirsdóttir, Ingólfur Bjarni Sigfússon, Helgi Seljan,  Svavar Halldórsson,  Þorsteinn J. Vilhjálmsson, Þóra Arnórsdóttir, Sveinn Guðmarsson, Hjördís Rut Sigurjónsdóttir. Egill Helgason,  Þórhallur Gunnarsson, Jóhanna Vilhjálmsdóttir og Jóhann Hlíðar Harðarson.

Jú, þau hafa öll hætt að vinna á fréttastofu Stöðvar 2 á undanförnum misserum, flest síðastliðið hálfa árið eða svo.  Er það virkilega svo að það þarf að beita fógetavaldi til að fá menn til að mæta í vinnuna á Stöð 2 núorðið? Hvers vegna skyldi það vera?

Athugasemdir

[Gústaf (IP-tala skráð) 4.6.2007 kl. 11:16]

Ríkið er greinilega aðlaðandi vinnustaður fyrir marga, með sínum ríkistryggðu lífeyrisréttindum, ríku uppsagnarvernd, flottu mötuneytum, fleiri orlofsdögum...  Önnur miklu áhugaverðari spurning um mjög tengt mál: Öll þessi endalausu drottningarviðtöl í fjölmiðlum þar sem rætt er við þá fjölmörgu sem eru óvart líka að hætta á RÚV þessa dagana, og m.a. er rætt um ástæður þess að fólkið ákveður að breyta til þar sem margt kemur fram, hvers vegna kemur aldrei aðalspurningin augljósa um biðlaunin? Hversu lengi verða Ari Sigvalda, G. Pétur, Katrín Páls, Björg Eva, Samúel Örn... á biðlaunum?