Þetta er svona

Fréttablaðið og Blaðið á laugardag og Mogginn í dag hafa sagt frá því að við Andrés Jónsson séum að skoða möguleika á að setja á fót nýjan miðil til að auðga flóruna á netinu. Þetta er svona, gengur vel, skýrist vonandi bráðum.

Við Andrés höfum þekkst í nokkur ár og uppgötvuðum í vetur sl. að við vorum báðir búnir að vera með svona áform á prjónunum. Þá var ég farinn að ræða um þetta við Jón Garðar félaga minn sem er þrautreyndur og farsæll í viðskiptalífinu. Við Andrés sýndum hvor öðrum á spilin í vor og ákváðum að kanna framhaldið saman með Jóni. Það lítur ágætlega út, kosturinn við netið er sá að það þarf ekki að stofna neitt Group utan um svona rekstur. Þetta er núna á ágætu róli á hönnunarstigi en það er ýmislegt ófrágengið enn.

Engin gúrka

Það er allt á fullu í pólitíkinni miðað við það sem maður les í Mogganum. Þar eru innri mál nýrrar ríkisstjórnar Geirs H. Haarde efst á blaði. Einhvern tímann hefði maður látið segja sér það tvisvar, tvisvar að Mogginn héldi uppi fjörinu og færi fremstur í flokki þeirra sem eru að leita að fleygum til þess að reka inn í stjórnarliðið svona á miðjum hveitibrauðsdögunum. En lesið bara Moggann í dag.

Um helgina var Mogginn með viðtal við Svandísi Svavarsdóttur þar sem hún kom sökinni af því að hafa spillt Reykjavíkurlistanum af VG og yfir á Samfylkinguna.  Það var framboð Ingibjargar Sólrúnar til þings og flótti hennar úr Ráðhúsinu sem gekk af R-listanum dauðum og ábyrgðin er Samfylkingarinnar, segir Svandís. Staksteinar taka boltann á lofti og kasta honum í höfuð Össurar, hann hafi plottað Ingibjörgu út úr Ráðhúsinu til að veikja hana. 

Og svo eru hvalveiðarnar, Mogginn er að leiða það mál, Þórunn Sveinbjarnardóttir lýsti harðri andstöðu við hvalveiðar í viðtali við blaðið um helgina og það verður tilefni leiðara þar sem Einari K. Guðfinnssyni sjávarútvegsráðherra er bent á að hann sé kominn í nýja ríkisstjórn og þurfi að hætta því að eltast við þessar níu langreyðar, hann geti ekki lengur treyst á að hann styðjist við meirihluta þingsins í því ævintýri. 

Þannig að pólitíska gúrkan er langt í frá byrjuð og Mogginn er í stuði enda eru þar reyndir menn í að hanna atburðarásir sem gefa af sér fréttir og leiðara, eins og viðtölin við Svandísi og Þórunni eru til marks um. 

Fagra Ísland

Þennan sunnudagsmorgun lítur miðborg Reykjavíkur út eins og óeirðir hafi átt sér stað í Bankastræti sl. nótt. Að vísu sé ég ekki betur en rúður séu allar heilar en samt er gangstéttin þakin glerbrotum. Líklega voru þau glerbrot einu sinni bjórglös og vínglös, ætli þetta séu áhrif reykingabannsins? Gestir veitingahúsanna tolla síður innandyra og þar eru engin borð til að leggja frá sér glösin, þá eru þau bara látin falla, eða sett til hliðar og svo stígur einhver ofan á þau. 

Það voru fáir á ferli hér í morgun helst túristar, rónar, einstaka ungir foreldrar með barnavagn og svo við nokkrir félagarnir.  Túristarnir eru ekki að anda að sér hreina loftinu eða horfa á Esjuna, þeir fara  varlega, horfa forviða á ummerki næturinnar og reyna að varast að stíga á glerbrot. Maður sér á þeim að þeir eru að velta því fyrir sér hvað hafi hér verið á seyði? Þeir komu hingað til að eyða fríinu í hreinasta og óspilltasta landi í heimi !!

Guði sé lof fyrir Hreinsunardeild Reykjavíkur, sagði félagi minn þegar við virtum þetta fyrir okkur. Hvernig væri þessi borg ef ekki væri fólk í vinnu við að tína upp skítinn eftir borgarbúa?

Hér er mynd tekin með farsíma í Bankastræti kl. 9.45 í morgun.

Blogg um blogg

Ég hef lengi verið áhugasamur lesandi erlendra fjölmiðla á netinu og fór að fylgjast daglega með bandarísku fréttabloggi fyrir rúmum sex árum síðan eða um það leyti sem George W. Bush komst til valda með dómi Hæstaréttar Bandaríkjanna, illu heilli.

Ég hef haft mjög gaman af því að fylgjast með því hvernig vefmiðlar vestanhafs hafa fært til landamæri  í blaðamennsku, þeir veita nýtt sjónarhorn á málin og nýja nálgun sem mér finnst gríðarlega spennandi, að ekki sé nú talað um þá möguleika sem þeir veita blaðamönnum á að vera eigin herrar. Meðal þeirra sem ég nota mest eru t.d. Raw Story, Huffington Post og Talkingpointsmemo.  Sumir þessir miðlar leggja meira upp úr fréttum, aðrir eru ennþá bloggsíður en samt annað og meira og þurfa ekkert stórkostlegt eigendabatterí á bak við sig.

Áætlun í efnahagsmálum

Þráinn Bertelsson hefur gert athyglisverða áætlun um fyrstu aðgerðir í efnahagsmálum fyrir ríkisstjórnina og greinir frá henni í dagbók sinni í Fréttablaðinu í dag. Hér eru helstu atriði hennar, Þráinn segir: 

Ef ég væri í ríkisstjórn myndi ég skera Seðlabankannn niður um tvo þriðju strax núna um helgina og efla Fjármálaeftirlitið að sama skapi.
Svo mundi ég ræða við þann snilling sem ber ábyrgð á því að hækkun á verði fasteigna skuli hafa verið reiknuð inn í vísitölu sem "húsnæðiskostnaður" því að þar er ekki um "kostnað" að ræða heldur stórkostlega eignaaukningu almennings.
Því næst myndi ég spyrja að því hvers vegna íslenskur almenningur þori hvergi að geyma sparifé sitt nema í steinsteypu?
Er það vegna góðrar reynslu af fjármálastjórn í landinu?
Eða vegna þess að allt sem ekki er naglfast er jafnóðum hirt af mannskapnum? [...]
Gaman væri ef einhver gæti útskýrt fyrir mér hvernig á því stendur að stærsta hagkerfi heimsins í Bandaríkjunum kemst af með einn seðlabankastjóra meðan minnsta myntkerfi veraldar útheimtir þrjú stykki?

Plögg

Sextán Harley Davidson, nýkomin til landsins og bíða eftir eiganda. Ducati og fleira. Meira hér.

Kompaní dagsins

Einu sinni var Sigmund einmana á síðum Moggans, svo fékk hann félagsskap í Staksteinum en nú er fyrst orðið fjör í partíinu því að Egill Helgason er orðinn fastagestur þeim til samlætis Sigmund og Staksteinum á bls 10 í Mogganum. Ég veit ég ekki til þess að Mogginn hafi nokkurn tímann spurt leyfis til þess að klippa þessi blogg til að vild og birta á prenti með mynd af höfundi. Ætli Mogginn kanni hvort bloggarar geri einvers staðar fyrirvara við slíka meðferð á netefni sem ekki er ætlað til prentunar?

Húsvíkingur dagsins

Magnús Halldórsson, blaðamaður á Fréttablaðinu, heldur áfram að skúbba um raforkumál og stóriðju í blaðinu í dag. Gríðarlega vel unnið efni hjá Magnúsi undanfarna daga, hann upplýsti um daginn um raforkuverðið sem OR samdi um við Norðurál. Ég held að hann hafi fundið út þetta út með því að spyrja um samningsforsendur allt þar til að aðeins ein stærð var eftir, - verðið sjálft, þá reiknaði hann það út og fékk útreikninginn staðfestan hjá forstjóra fyrirtækisins. Í meira en 40 ár hefur það vafist fyrir íslenskum blaðamönnum og almenningi að finna út raforkuverð til stóriðju, en svo var Magnús settur í málið og þá fór það að skýrast.

Ráðherrar gripu í tómt

Össur Skarphéðinsson, iðnaðarráðherra, og Einar Kr. Guðfinnsson, sjávarútvegsráðherra, eru nú á ferð um Vestfirði að kynna sér stöðu og horfur og ræða við fólk í atvinnulífi og sveitarstjórnum.

Þeir komu í Bolungarvík og ætluðu þar að hitta Grím Atlason, bæjarstjóra, en gripu í tómt; bæjarstjórinn var farinn á sjó á handfæraveiðar. Það er víst þannig í sjávarplássunum að ráðherrarnir koma aftur en þegar menn þurfa að róa þá þurfa þeir að róa. 

Dómur hafnaði því að tölvupóstur staðfesti verksamning

Hvenær semur maður við mann og hvenær semur maður ekki við mann? Er tölvupóstur viðhlítandi sönnunargagn um það hvort verksamningur sé kominn á eða ekki? Þessu hafa menn velt fyrir sér í framhaldi af sambandsslitum Egils Helgasonar og 365. En í mars sl. kvað Héraðsdómur Norðurlands eystra upp dóm þar sem tölvupóstur var ekki talið gilt sönnunargagn, í því máli amk.

Maður sem taldi sig hafa gert verksamning við Atvinnuþróunarfélag Eyjafjarðar og byggði m.a. á tölvupóstum frá forsvarsmönnum þess tapaði málinu. Sjá nánar hér: Hróðmar Dofri Hermannsson gegn Atvinnuþróunarfélagi Eyjafjarðar. En ég dreg í efa að Dofri sýti það mikið að hafa misst af starfi hjá Atvinnuþróunarfélaginu vorið 2005. Ári seinna var hann orðinn varaborgarfulltrúi í Reykjavík og framkvæmdastjóri þingflokks Samfylkingarinnar.

Óvenjuleg og beinskeytt gagnrýni

Athyglisverð gagnrýni Hildar Dungal, forstjóra Útlendingastofnunar, á stjórnkerfi útlendingamála í kvöldfréttum RÚV. Hún talar um úrelt stjórnkerfi, önnur ríki hafi endurskipulagt sitt stjórnkerfi í takt við breytta tíma til að auðvelda atvinnulífinu að keppa um hugvit erlendra sérfræðinga.

Saknaði þess að fréttamaður spyrði dýpra um málið. En þessi gagnrýni hlýtur ekki síst að beinast að því ráðuneyti, sem stofnun Hildar heyrir undir, þ.e.a.s. dómsmálaráðuneytinu og það er óvenjulegt að forstöðumenn opinberra stofnana gagnrýni með svo beinskeyttum hætti stjórnkerfið. Hins vegar á félagsmálaráðuneytið hluta af gagnrýninni enda er stjórnsýslu þessara mála skipt milli þessara tveggja ráðuneyta. Vinnumálastofnun félagsmálaráðherra annast útgáfu atvinnuleyfa en Útlendingastofnun útgáfu dvalarleyfa.

Nú liggur fyrir Alþingi frumvarp til laga um breytingar á stjórnarráðslögunum. Þar er ætlunin að sameina landbúnaðar- og sjávarútvegsráðuneyti, færa hluta af verkefnum heilbrigðisráðuneytis undir félagsmálaráðuneyti, eitthvað frá samgönguráðuneyti til iðnaðarráðuneytis og eitthvað fleira. Ágætis skref en bara skref í átt að nútímalegri stjórnsýslu. Væri ekki ráð að Alþingi tæki nú mið af þessari gagnrýni Hildar og fá hana á fund þingnefndar og gera breytingar á stjórnarráðslögunum og öðrum lögum sem málið snerta til þess að færa okkur inn í 21. öldina hvað varðar stjórnsýslu útlendingamála?

Understatement dagsins

Það var einlæg játning sem Magnús Stefánsson, fyrrverandi félagsmálaráðherra, gerði í ræðustól Alþingis þegar rætt var um aðgerðaráætlun ríkisstjórnarinnar um málefni barna - og unglinga (sem Einar Oddur ætlar að greiða atkvæði gegn).

"Ég hef smá reynslu af því hvernig gengur að fá fármuni til ýmssa verkefna á þessum vettvangi," sagði Magnús í kvöldfréttum útvarps. Mikil merking er fólgin í fáum orðum. Þarna er Magnús að lýsa reynslu sínu af því að reka velferðarráðuneyti og áður fjárlaganefnd í ríkisstjórn þar sem fjármálaráðuneytið var á hendi Sjálfstæðisflokksins. Í yfirlýsingunni er fólgin forspá um stjórnarsamstarfið, sú spá að líkt og í síðustu ríkisstjórn muni samstarfsflokkurinn þrýsta á um fjárveitingar til velferðarmála en Sjálfstæðisflokkurinn standa á bremsunni og heimta kaup kaups í þágu einkavæðingar fyrir hvert skref sem stigið er. Jafnvel þótt hagur ríkissjóðs sé nú betri en hann hefur nokkru sinni áður verið, skuldir hverfandi og forsendur til að ráðast í margvíslegar umbætur í velferðarmálum næstu ár.

Velkominn aftur, Steingrímur

Steingrímur J. Sigfússon, leiðtogi Vinstri grænna er kominn í leitirnar. Ég var farinn að óttast að hann hefði horfið ofan í hyldýpi þeirrar pólitísku sjálfsvorkunnar og sektarkenndar sem draup af hverju orði hans í umræðum um stefnuræðu forsætisráðherra á dögunum þegar hann flutti heila ræðu í beinni sjónvarpsútsendingu á besta tíma. Sú ræða fjallaði um það að Steingrímur hefði leikið af sér eftir kosningar og bæri höfuðábyrgð á því að Samfylking og Sjálfstæðisflokkur mynduðu ríkisstjórn. 

En það er greinilegt að Steingrímur er búinn að gráta og risinn upp öflugri en nokkru sinni fyrr. Rétt í þessu var hann að ljúka við klassíska eldmessu að eigin hætti í þinginu og skammaði Össur Skarphéðinsson blóðugum skömmum fyrir að hafa keypt nokkra lítra af grænni málningu til þess að dulbúa Samfylkinguna með í aðdraganda kosninganna. Það var auðvitað verið að tala um stjóriðjustefnuna sem Samfylkingin þóttist vera á móti í kosningabaráttunni. Össuri varð nokkur um við lesturinn, sem von var, en um leið og hann bar af sér sakir fagnaði hann því að Steingrímur væri snúinn aftur og virtist eins og hann ætti að sér. Auðvitað er það einmitt það sem upp úr stóð.

Jóhanna gagnrýnir Seðlabankann

Jóhanna Sigurðardóttir var rétt í þessu að gagnrýna hækkun launa seðlabankastjóra í ræðustól á Alþingi. Ýmsir bloggarar hafa undrað sig á því að Jóhanna, ráðherra velferðar og verkalýðsmála, tjáði sig ekki um málið starx og fréttir bárust út. En svarið kom sem sagt í dag þegar Álfheiður Ingadóttir, þingmaður VG, krafði Jóhönnu svara um málið í ræðu um aðgerðaráætlun í málefnum barna og unglinga. Álfheiður bað sérstaklega um skýringu á afstöðu fulltrúa Samfylkingarinnar í bankaráðinu en hann stóð að 200.000 kr. hækkun mánaðarlauna bankastjóranna eins og allt bankaráðið nema Ragnar Arnalds, fulltrúi VG. 

Jóhanna tjáði sig fremur almennum orðum um hækkunina en gagnrýndi hana þó, einkum á þeim forsendum að hún væri ekki í neinu samræmi við það sem komið hefði frá bankanum sem hefði haldið uppi mikilli gagnrýni á sveitarfélög, ríkissjóð, fyrirtæki og atvinnulíf fyrir eyðslu. 

Eftirminnilegustu ummæli þessara orðaskipta á þingi átti hins vegar Álfheiður þegar hún sagði: "Það er atgervisflótti víðar en úr Seðlabankanum, það er atgervisflótti frá öllum hjúkrunar- og umönnunarstofnunum í landinu."

uppfært kl. 17.02: Þess  skal getið að bankaráðsfulltrúar Seðlabankans eru Jón Þór Sturluson hagfræðingur og Sigríður Stefánsdóttir sviðsstjóri

Launahæsti starfsmaður íslenska ríkisins

Fréttablaðið í dag upplýsir að heildarlaun Davíðs Oddssonar, formanns bankastjórnar Seðlabankans, séu ríflega 1.700 þúsund krónur á mánuði og að hann sé betur launaður eftir hækkunina en bæði forseti Íslands og forsætisráðherra. Þar með er seðlabankastjóradjobbið það best launaða hjá íslenska ríkinu. Davíð á svo náttúrlega býsna góðan lífeyrisrétt samkvæmt lögum um lífeyrisréttindi þingmanna og ráðherra sem safnast upp meðan hann er í starfi í bankanum. Það er sagt að drifkrafturinn að baki launahækkununum sé sú mikla eftirspurn sem er í bankakerfinu eftir starfsmönnum Seðlabankans. Athyglisvert.

Kílóvattstund dagsins

Það eru mikil tíðindi í forsíðufrétt Fréttablaðsins í dag þar sem forstjóri OR staðfestir að Norðurál greiði 2,1 krónu á hverja kílóvattstund vegna álvers í Helguvík. Allt frá því á sjöunda áratugnum hefur það verið gagnrýnt að orkuverðið væri leyndarmál og auðvitað hefur það alla tíð  takmarkað möguleika á að ræða þessi mál í heild að óvissa hefur verið um orkuverðið.

Ég man að fyrir nokkrum misserum komu fram upplýsingar í blaði í Brasilíu, hafðar eftir forstjóra Alcoa, um hvað fyrirtækið greiði fyrir orkuna frá Kárahnjúkavirkjun. Nú bíð ég eftir að minnugir blaðamenn grafi upp þær upplýsingar og haldi áfram með málið.

No Comment dagsins

Það var athyglisvert að horfa á alþingismennina Katrínu Júlíusdóttur, formann iðnaðarnefndar Alþingis, og Kjartan Ólafsson, í Íslandi í dag rétt áðan. Þau urðu vandræðaleg þegar þau voru spurð álits á launahækkunum seðlabankastjóra og sögðust ekki hafa getað kynnt sér málið vegna anna í þinghúsinu. Meiri annirnar að fólkið hafi ekki getað litið yfir forsíðu Fréttablaðsins í morgun og lesið þar ca. 10 dálksentimetra frétt um málið. Hvað þurfti að kynna sér, launin hækka um 200.000 kall á mánuði, ég held amk að Katrín hefði ekki þurft langan tíma til að kynna sér málið áður en hún tjáði sig um það meðan hún var í stjórnarandstöðu.

Svo var rætt um orkusölusamning OR til Helguvíkur og ég skildi Katrínu þannig að hún hikaði ekki við að lýsa sig andvíga samningum, sem mér fannst merkilegt og djarft af formanni iðnaðarnefndar nýs ríkisstjórnarmeirihluta, sem starfar samkvæmt loðnum og teygjanlegum ákvæðum um stóriðjumál í stórnarsáttmála. Það er ýmislegt sem stjórnarflokkarnir eiga eftir að gera út um sín á milli í þessum efnum. Kjartan Ólafsson, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, sagði á hinn bóginn óhræddur að hann hefði trú á að álver ætti eftir að rísa í Helguvík. Þarna er gjá milli ríkisstjórnarflokkanna.

Vísir lokar á Egil sem biður Hux að birta yfirlýsingu

Eftir að lögmaður Egils Helgasonar, skrifaði 365 bréf það sem vísað er til í færslunni hér á undan, hefur aðgangi Egils að Vísi verið lokað. Hann getur því ekki birt bréfið né svarað fréttaflutningi af málum hans á síðunni á Vísi. Samt er 365 búið að leggja í leiðangur til þess að fá viðurkennt að Egill sé skuldbundinn til þess að vinna hjá fyrirtækinu. Egill hefur beðið mig að birta þessa yfirlýsingu sem hann ætlaði að birta á eigin vef en kemur þar að luktum dyrum:

Þær upphæðir sem hafa verið nefndar sem launagreiðslur til mín bæði frá 365 og RÚV eru fjarri veruleikanum eins og blaðamenn Fréttablaðsins hefðu getað komist að ef þeir hefðu haft samband við mig. Kannski sjá einhverjir sér hag í að dreifa svona skáldskap. 
Skipti mín yfir á Ríkisútvarpið eru ekki vegna þess að þar hafi mér boðist meiri peningar – heldur vegna þess að ég tel framtíðarhorfurnar bjartari í því fyrirtæki.

Samskipti mín við 365 undanfarna daga hafa styrkt mig í þeirri trú. 
Það er betra að byggja upp en rífa niður.

Í þessu ljósi er reyndar kaldhæðnislegt að það blasir við að í sumar verð ég á launalausum uppsagnarfresti frá 365 - en eins og komið hefur fram hefur fyrirtækið ekki greitt mér laun á sumrin – án þess þó að geta unnið fyrir mér annars staðar. Ég er ekki einu sinni viss um að ég megi blogga.

Eins og komið hefur fram hef ég ákveðið að heiðra meintan "samning" 
við 365. Ég hafna því að hann hafi verið gerður, en til að koma í veg fyrir þjark fyrir fógeta og dómstólum kýs ég að fara þessa leið. Vona þá að málið sé úr sögunni.

Það er dagljóst að í hinum meinta "samningi" er 3 mánaða uppsagnarfrestur. Í síðasta tölvupósti sem mér barst frá Ara Edwald stendur að samningurinn verði að öðru leyti (fyrir utan laun) "í samræmi við þann ramma sem gilt hefur". Í fyrri samningum mínum við fyrirtækið hefur ávallt verið 3 mánaða uppsagnarfrestur.

Ég hef þegar sagt upp hinum meinta "samningi".

Auðvitað vildi ég vera á launum eins og talað er um í slúðurdálki Fréttablaðsins. Staðreyndin er hins vegar að laun blaða- og fjölmiðlamanna á Íslandi eru frekar léleg, sérstaklega ef miðað er við forstjóra og lögmenn.

Egill segir upp án þess að viðurkenna samning

Það dregur til tíðinda í máli Egils Helgasonar og Stöðvar 2. Í dag svarar lögmaður Egils bréfi lögmanns Stöðvar 2. Þar kemur fram að bréfið sé skrifað til þess að segja upp með þriggja mánaða uppsagnarfresti þeim samningi sem Ari Edwald telur sig búinn að gera við Egil án þess þó að viðurkenna að sá samningur hafi verið gerður. 

Egill hafni því að samningur hafi verið kominn á en leggi áherslu á að forðast málaferli og dómstólaþjark og vilji ljúka málinu eins hratt og kostur er. Því hafi verið ákveðið að bregðast við líkt og samningur hefði verið kominn á í stað þess að hafa málaferli hangandi yfir sér. Í því felist þó ekki viðurkenning á að nokkur samningur hafi legið fyrir.

Það undarlega í málinu er að staða Egils gagnvart Stöð 2 er alveg óbreytt eftir þessi tíðindi. Sá samningur sem 365 telur sig hafa haft í höndum gerði ráð fyrir Egill væri bæði launalaus og verkefnalaus fram á haust og nú er hann sem sagt kominn á uppsagnarfrest og allan þann uppsagnarfrest hefur hann - samkvæmt þeim samningi sem Ari segist sjálfur hafa gert - hvorki skyldu til þess að mæta í vinnu né gera nokkurn skapaðan hlut í þágu Stöðvar 2 og þiggur engin laun frá vinnuveitandanum á tímabilinu. Ætli stjórnendur Stöðvar 2 telji sig hafa unnið frækinn sigur í málinu?

Beitt sjálfsgagnrýni?

Fréttablaðið segir frá því á forsíðu í dag að laun Seðlabankastjóra hafi verið hækkuð um 200 þúsund á mánuði upp í 1.400 þúsund. Fylgja aðrir fordæmi Seðlabankans? Fer nú af stað skriða launahækkana sem verður velt út í verðlagið? Gæti þetta orðið til þess að kalla á hækkun stýrivaxta?

Var það ekki bara í gær sem Davíð Oddsson var að gagnrýna stjórnvöld, sveitarfélög, fyrirtæki og einstaklinga fyrir of mikla neyslu, fyrir að spenna bogann of hátt? 

Samþykkt að hækka laun seðlabankastjóra um 200.000 kr. á mánuði