Sme hent á dyr í morgun

Sme var hent út af ritstjórn Blaðsins þegar hann mætti til vinnu í morgun. Hann var kallaður á fund Sigurðar G. Guðjónssonar, Karls Garðarssonar og Steins Kára Reynissonar, auglýsingastjóra, afhent bréf og beðinn að koma sér út. Í bréfinu kemur fram að Blaðið muni leita þeirra leiða sem færar eru til þess að koma í veg fyrir starf sme á öðrum fjölmiðlum. Sjálfur spyr sme á síðunni sinni hvort honum hafi verið hent út af leiðara sem hann skrifaði í blaðið í morgun og var hans síðasta verk og greinir frá því að Kristinn Björnsson hafi gert athugasemdir við ráðningu hans á sínum tíma.

Trausti Hafliðason nýráðinn ritstjóri Blaðsins er hins vegar enn á fréttastjóravöktum á Fréttablaðinu og er ekki að losna næstu daga. Hvað varðar framtíð fréttastjóra Blaðsins undir stjórn Trausta hefur Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir ákveðið að halda áfram starfi en Brynjólfur Guðmundsson er enn að hugsa sinn gang. Hann hafði boðist til að taka að sér ritstjórastarfið.

Legið á hleri

Síðdegisútvarp RÚV birti í dag umfjöllun um frásögn sem sögð var höfð eftir fyrrverandi lögreglumanni í Reykjavík þar sem hann lýsti þátttöku sinni í hlerunum á símum fjölda fólks í Reykjavík á árunum 1970 til 1980. Þetta er stórfrétt og hið fyrsta markverða sem fram kemur um hleranamálin vikum saman.

Ég skildi umfjöllunina þannig að þetta hljóti að hafa verið hleranir án dómsúrskurða því að lögreglumaðurinn lýsti þessu - í óbeinni endursögn starfsmanna Rásar 2 - nánast sem daglegum þætti í sínu starfi. Það var sama hvort um var að ræða grun um refsivert athæfi, eða fólk sem aðhylltist einhverjar stjórnmálaskoðanir og jafnvel lögreglumenn sem taldir voru hafa vafasamar skoðanir. Samkvæmt viðmælanda Rásar 2 voru allir þessar hópar hleraðir án þess að nokkurrar heimildar dómstóla væri aflað.

Ég beið spenntur eftir framhaldi málsins í kvöldfréttum RÚV en þar var ekki orð um málið. Hvernig getur staðið á því? Felur það í sér efasemdir fréttastofunnar um vinnslu þessa efnis í síðdegisútvarpinu eða er einfaldlega verið að geyma málið? Það er afar óvenjulegt að birta ekki svona bombur í aðalfréttatíma.

Þessi frásögn er enn ein vísbendingin um að rannsóknir fræðimanna á hleranamálum hér á landi munu ekki leiða til þess að sannleikurinn allur komi í ljós. Til þess að menn fái að vita hvernig þessum málum var háttað og hvað hér er á seiði þarf einfaldlega að gera eins og krafist hefur verið: setja þarf lög þar sem þeim löggæslumönnum og starfsmönnum Landsímans er heitið sakaruppgjöf gegn því að þeir segi allt af létta.  Fræðimenn rannsaka gögn, hér þarf að tala við fólk sem var að störfum á þessum tíma, ekki til að leita að sökudólgum í þeirra hópi, heldur til að leiða hið sanna í ljós.

Setið undir

"Háskólinn í Reykjavík ætlar ekki að sitja undir ummælum formanns borgarráðs..." Svo sagði í inngangi fréttar RÚV í kvöld vegna þess sem Björn Ingi sagði í Kastljósi í gærkvöldi eftir að Dagur B. Eggertsson gerði þar sjálfur ráðningu sína að Háskólanum í Reykjavík að umtalsefni. Að sitja ekki undir einhverju þýðir í mínum eyrum að nú eigi að grípa til aðgerða og ég beið þess að heyra hvaða aðgerðir væru í vændum. Svo kom fréttin en í henni var ekkert að finna um að sitja undir einhverju, þótt vissulega væru Inga Dóra og Guðfinna ekki ánægðar með ummælin. Þannig að það vantaði að mínu mati samræmi í það sem sagt var í innganginum og hitt sem fram kom í fréttinni. 

En aðeins meira um að sitja undir. Í umfjöllun Helga Seljan í Kastljósi í gær var sagt að ég væri eða hefði verið "ritstjóri kosningavefs" Framsóknarflokksins. Nú veit ég ekki til hvers Helgi er að vísa en því var hvíslað að mér að með þessu væri verið að vega að og dylgja um þetta blogg mitt. Ekki held ég að það sé rétt en hitt veit ég að varla er Helgi þarna að vísa til þess að ég var um mánaðarskeið (mars 2005) ritstjóri hriflu.is, vefrits framsóknarfélganna í Reykjavík, og ekki held ég heldur að hann hafi verið að vísa til þess að ég ritstýrði tímanum.is þegar ég var framkvæmdastjóri þingflokks framsóknarmanna. Þannig að ég óska eftir að Helgi skýri nánar hvað hann var að fara, en einhverjir labbakútar í áróðursdeild Samfylkingarinnar hafa þegar hent þetta á lofti í framhaldi af krísufundum dagsins á þeim bæ.

Ullarpeysur íslenska ríkisins

Íslenska ríkið - við öll - hefur eignast 983 ullarpeysur, 128 prjónahatta, átta trefla, 27 húfur og tíu pör af vettlingum. 

Við eignuðumst þetta með dómi héraðsdóms Austurlands, sem gerði varninginn upptækan til ríkissjóðs ásamt 1.300 geisladiskum. Allt fannst þetta í bíl sem tveir menn frá Perú komu með til landsins um borð í Norrænu. Þeir voru dæmdir fyrir að ætla að selja góssið en sjálfir sögðust þeir bara ekki hafa haft neinn stað til þess að geyma allan þennan lopa á meðan þeir skruppu til Íslands. Þess vegna hefðu þeir tekið prjónalesið með sér. Mér skilst að mennirnir hafi verið kyrrsettir hér á landi frá því 19. september meðan þeir biðu dómsins.

Nú þekki ég málsháttinn að fara með kaffi til Brasilíu, líka að fara með sand til Sahara en nú er komið nýr málsháttur: Þetta er nú eins og "að flytja lopapeysur til Íslands" og skal hann hafður um það að bera í bakkafullan lækinn, eða eitthvað í þá veru.

En nú stendur eftir vandinn: hvað á íslenska ríkið að gera við allar lopapeysurnar? Á að selja þær á uppboði tollstjóra næsta vor þannig að einhver útsjónasamur smákaupmaður geti keypt þær þar fyrir slikk og selt í Kolaportinu? Á að láta Stefán Jón Hafstein hafa þær með sér til Namibíu og nota þær þar sem hluta af þróunaraðstoð Íslendinga?  Það er líklega ekki góð hugmynd af veðurfarslegum ástæðum.

En hvað með að setja í gang sérstakt þróunarverkefni sem snýst um það að koma lopapeysum íslenska ríkisins til fólks sem þarf á þeim að halda. Hvað með að skila þeim til Perú? Ég sting upp á því að Þróunarsamvinnustofnun gefi peysurnar fátækum í Perú. Aðrar hugmyndir eru vel þegnar í kommentakerfið.

Takk en nei takk

Þakka Mogganum fyrir að birta í heild ákærurnar í olíusamráðsmálinu. Veit að þetta er afskaplega vel meint og gert af níðþungri samfélagslegri ábyrgð.

Verst að ég hef ekki tíma til að lesa þessar átta pökkuðu blaðsíður af texta. Ég hefði haft hins vegar gjarnan viljað lesa þétta samantekt á ákæruefnunum á svona eins og einni síðu. Þess vegna hefði ég verið enn þakklátari ef  ef blaðið hefði fengið einhvern af sínum frábæru blaðamönnum til þess að leggjast í virðisaukandi starfsemi með það hráefni, sem ákæran er, og draga út helstu atriði. Þeim er vel treystandi til þess. Forsíðufréttin bætir hins vegar litlu við það sem kom í ljósvakanum í gærkvöldi.

Skannaði ákæruna og sé að þótt talað sé um 27 ákæruliði er um að ræða í mörgum þeirra nokkra verknaði sem vísað er til. Líklega voru flestir sem vildu lesa ákæruna búnir að lesa hana á vef RÚV þar sem hún birtist í gær.

Sá sem les þetta og las líka ákæruna í heild í prentaða Mogganum má gjarnan gefa sig fram í kommentum.

10 kíló og 3 mánuðir

Helgi Seljan var rétt þessu að birta mynd af mér sem var tekin fyrir svona liðlega 10 kílóum síðan og nota sem myndskreytingu í umfjöllun um ráðningar til fyrirtækja og stofnana borgarinnar.

Það er rétt að ég hef um þriggja mánaða skeið unnið að verkefni á vegum Faxaflóahafna sem tengist nýjum vef fyrirtækisins. Markaðsstjóri fyrirtækisins stýrir því verkefni en vonir standa til að því ljúki um áramót. Ekki mun ég halda því fram að þetta verkefni mitt hafi ekkert með það að gera að ég er vinur Björns Inga Hrafnssonar, stjórnarformanns fyrirtækisins, og pólitískur samherji hans.  En mér finnst líka rétt að koma því á framfæri að hér er ekki um fast starf að ræða og ekki auglýsinga- eða útboðsskylt verkefni. Sjálfur ætla ég ekki að dæma um getu mína til að sinna verkfninu.

Og mér finnst ágætt að Kastljósið fjalli um  ráðningar í opinber fyrirtæki og stofnanir og vonandi verður framhald á. Kannski stæði þeim næst að fara yfir það hvort farið hafi verið að lögum, reglum og kjarasamningum um ráðningar umsjónarmanna í Kastljósið undanfarna mánuði.

Tveir Traustar og annar ritstjóri

Gott hjá Trausta Hafliðasyni að vera orðinn ritstjóri Blaðsins. Bestu hamingjuóskir. Trausti hefur verið  fréttastjóri á Fréttablaðinu og hefur starfað þar nánast frá upphafi, kom þá af Mogganum, þar sem hann hóf störf eftir að hafa lokið mastersnámi í blaðamennsku (ekki fjölmiðlafræði) frá háskóla í Arizona.  Eftir að -sme hætti á Fréttablaðinu og fór á Blaðið hefur Trausti stigið upp og orðið fremstur meðal jafningja á fréttadeild Fréttablaðsins. Brottför hans er blóðtaka fyrir Fréttablaðið. Ég hlakka til að fylgjast með hvernig hann tekst á við ritstjórastarfið. Nú starfa tveir Traustar á ritstjórn Blaðsins. Annar er ritstjóri, hinn er Hafsteinsson.

Tæknileg mistök, vegamál og annað hvalræði

Staksteinar eru í dag að senda Árna Johnsen einhvers konar skilaboð um að það væri nú bara best fyrir hann að draga sig til baka af framboðslista Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi og líta svo á að hann hafi fengið nægilega mikla uppreisn æru með þeim árangri sem hann náði í prófkjörinu. Athyglisvert verður að sjá hvort  Árni gerir eitthvað með þetta álit sinna gömlu samstarfsmanna og vina á Mogganum, sem stóðu við bakið á honum lengur en stætt var í tjarnardúksmálinu á sínum tíma. Mogginn treysti Árna og hann lét blaðið villa um fyrir lesendum sínum og prenta einhverja steypu um dúkinn sem hann var að flytja milli lands og Eyja meðan fjölmiðlar voru að fletta ofan af hans "tæknilegu mistökum".

En aftur að Staksteinum, þeir tala um áhyggjur áhrifamanna í Sjálfstæðisflokknum af stöðu ýmissa mála og nefna þar helst til sein viðbrögð Sturlu Böðvarssonar og Árna Mathiesen við kröfunni um úrbætur á Suðurlandsvegi og Vesturlandsvegi. Allt rétt, þau viðbrögð voru ekki til fyrirmyndar. En hins vegar vakti það furðu mína í þessu sambandi að Staksteinar nefni ekki embættisferil Einars K. Guðfinnssonar, en þar hefur hvert óhappið rekið annað eins og Mogginn sjálfur hefur verið allra miðla  duglegastur að halda til haga.

Þannig hjólaði blaðið af mikilli hörku í Einar vegna þess hvalræðis sem ákvörðun um veiðar á 30 hrefnum og níu langreyðum hefur leitt yfir íslenska hagsmuni. Sú ákvörðun hefur þegar eyðilagt markaðsstarf fyrir íslenskar matvörur í Bandaríkjunum og gert að verkum að málsmetandi menn og stofnanir neituðu Einari K. Guðfinnssyni um fund þegar hann kom vestur um haf í síðustu viku til þess að reyna að bæta fyrir skaðann. Þær skammir sem Íslendingar hafa fengið fyrir andstöðuna við bann við botnvörpuveiðum á úthafinu standa áreiðanlega í beinu sambandi við hvalræðisákvörðunina nokkrum vikum fyrr. Þegar þessi tvö mál eru tekin saman komast menn í Bandaríkjunum að þeirri niðurstöðu að Íslendingar séu siðferðislegir einfarar í málefnum hafsins eins og það var orðað í Washington Post.

Á nokkurra mánaða ráðherraferli hefur alþjóðlegri ímynd Íslendinga sem þjóðar sem er til fyrirmyndar í umgengni um auðlindir hafsins verið rústað og er óvíst hvort það tekst að endurreisa þá ímynd. Mogginn hefur ekki dregið af sér í gagnrýni á málið og beint henni allri að sjávarútvegsráðherranum. En þegar Staksteinar tala nú um þau mál sem helst séu flokksmönnum áhyggjuefni eru mál sjávarútvegsráðherra, sem þó hafa verið fyrirferðarmikil í umræðu blaðsins, ekki talin upp þar á meðal. Skyldi það vera vegna þess að Staksteinar vita sem er að raunverulega ábyrgð á hvalræðinu og eftirleik þess ber ber ekki síst formaður Sjálfstæðisflokksins og forsætisráðherra. Geir H. Haarde stóð ekki í lappirnar þegar á reyndi að berja niður kröfuna um hvalveiðar líkt og forverar hans Davíð og Halldór höfðu gert. Kannski eru Staksteinar að hlífa Geir fremur en Einari K. með því að halda þessum málum ekki til haga þegar rætt er um þau mál sem eru Sjálfstæðisflokknum erfið um þessar mundir.

Vísvitandi rangfærslur, segir Eiríkur

Sigurjón M. Egilsson greindi frá því á bloggi sínu í gær að Eiríkur Hjálmarsson upplýsinafulltrúi Orkuveitu Reykjavíkur hefði kært blaðið fyrir siðanefnd Blaðamannafélagsins vegna umfjöllunar um samning fyrirtækisins við Orkuveituna. "Þessu verður vinnandi fólk að una og taka til varna," sagði -sme.

Eiríkur bregst við skrifum -sme á bloggi hans með því að birta kæru sína í heild athugasemd á bloggi ritstjórans. Þar kemur fram að m.a. er kært fyrir það sem kallað er vísvitandi rangfærslur í leiðara.

Háskóli Samfylkingarinnar?

Einu sinni var Bifröst talin andleg miðstöð framsóknarmennskunnar í landinu. Að minnsta kosti þriðjungur þess þingflokks framsóknar sem kosinn var vorið 2003 var útskrifaður frá því sem einu sinni hét Samvinnuskólinn á Bifröst. Nú virðist það liðin tíð að kenna megi Bifröst við framsókn því nýr stjórnmálaflokkur hefur greinilega tekið Bifröst upp á arma sína. Það er valinn Samfylkingarmaður í hverju rúmi.

Ágúst Einarsson, fyrrverandi varaþingmaður Samfylkingarinnar var í dag ráðinn rektor á Bifröst, Ágúst er líka fyrrverandi formaður framkvæmdastjórnar Samfylkingarinnar. Aðstoðarrektor er Bryndís Hlöðversdóttir, annar fyrrverandi þingmaður Samfylkingarinnar. Fyrrverandi rektor, Runólfur Ágústsson, var frambjóðandi Þjóðvaka, sem þá var stjórnmálahreyfing en er nú Samfylkingarfélag. Fyrrverandi aðstoðarrektor var Magnús Árni Magnússon, sem um skamma hríð sat sem þingmaður frá 1998 til 1999. Fyrir hvern? Jú, Samfylkinguna. Svo er amk einn varaþingmaður sama flokks í kennaraliðinu, það er Eiríkur Bergmann Einarsson, sem er dósent, líka Birgir Hermannsson, sem var aðstoðarmaður Össurar Skarphéðinssonar, þegar hann var umhverfisráðherra. Birgir er nú aðjúnkt við Háskólann á Bifröst.

Ágúst Einarsson ráðinn rektor Háskólans á Bifröst

Hlustar Bush á prestinn?

George W. Bush fór í kirkju síðasta sunnudag sem er ekki í frásögur færandi. Eins og venjulega fór hann með Lauru sinni yfir götuna frá Hvíta húsinu og í St. John's Episcopal Church. Þar er prestur séra Luis Leon,sem  þjónaði einmitt í innsetningarmessu forsetans. En boðskapurinn á sunnudaginn var líklega ekki sá sem forsetinn vonaðist eftir. 

Fjölmiðlar vestanhafs hafa mikið fjallað um þá augljósu persónulegu erfiðleika sem forsetinn á í með að viðurkenna mistök sín og snúa af villu síns vegar í Írak.  Séra Luis tók á þessu máli í predikuninni og boðaði ekki eld, brennistein og krossfarir heldur guðfræði iðrunarinnar.  Honum mæltist meðal annars svo:

Repentance is changing your way, changing your mind, changing your direction,' the Rev. Leon said. It requires the will to change,' he said. 'It requires the courage to acknowledge that you want to change, to change your direction
 

Jón Valur ver Einar K. í Washington Post

Ég hef ekki orðið var við að Einar K. Guðfinnsson sjávarútvegsráðherra hafi tekið til varna í Washington Post í framhaldi af leiðara blaðsins Blame Iceland þar sem hraunað var yfir íslensk stjórnvöld fyrir hvalveiðar en sérstaklega fyrir að hafa komið í veg fyrir alþjóðlegt samkomulag um bann við botnvörpuveiðum á úthafssvæðum. Ekki orð frá ráðherranum en í dag er hins vegar íslenskt lesendabréf í blaðinu frá manni sem tekur upp hanskann fyrir Einar og aðra áhugamenn um botnsfiskveiðar á alþjóðlegu hafsvæði.

Það er Jón Valur Jensson - ég held hinn sami og er kunnur baráttumaður gegn fóstureyðingum og gegn auknum réttindum samkynhneigðra - sem lætur málið til sín taka á síðum heimsblaðsins í dag. Má nú með sanni segja að hann sé orðinn heimskunnur baráttumaður fyrir botnvörpuveiðum. Jón Valur segir meðal annars í sínu ágætlega stílaða lesendabréfi:

There is no reason to outlaw trawlers from Atlantic waters, causing our most valuable ships to be scrapped.

Milljarðar og prósentur

1% tekjuskattslækkun, 7% lækkun vsk á mat og veitingaþjónustu var samþykkt á Alþingi í gær. Líka hækkun barnabóta og persónuafsláttar. 22 milljarðar sem fara frá ríkinu til almennings. Milljarðar og prósentur segja mér ekki neitt. Hvað gerir þetta í vasann?

Hvers vegna er enginn að veita upplýsingar um hvað þetta þýðir í krónum og aurum fyrir mig og mína?   Ég er enginn sérfræðingur í útreikningum en mér finnst ekki fráleitt að giska á að þetta sé svona 30-40 þúsund kall á mánuði í vasann fyrir millitekjuhjón með tvö börn. En af hverju er ég að reyna að giska á þetta? Af hverju er Árni Mathiesen ekki búinn að láta embættismenn sína reikna þetta út og kynna með málinu? Er hann ekki ánægður með málið? Telur hann sér það ekki til framdráttar? 

 

Þingfundum á Alþingi frestað til 15. janúar

Íslendingur handtekinn í Palestínu

Ég hef hvergi séð fjallað um þetta í fjölmiðlum:

Ég var handtekinn af Ísraelskum hermönnum og látinn dúsa í gærsluvarðhaldi í rúmar fimm klukkustundir eftir að hafa ,,óhlýðnast" skipun hermanns á Huwwara-herhliðinu við borgina Nablus síðastliðinn laugardag. [...] Þegar ég kom á staðinn tók ég eftir palestínskri konu sem bað örvæntingarfull um að fá að vera hleypt í gegn án þess að bíða í röð þar sem barnið hennar væri fárveikt. Ég reyndi að bakka upp málstað konunnar með því ræða við hermennina um það sem amaði að barninu.

Grein um greiningardeild

Guðmundur og Davíð Logi hafa rætt um greiningardeildina sem Davíð Oddsson stofnaði hjá sýslumanninum í Keflavíkurflugvelli til þess að annast hættumat fyrir friðargæsluna. Guðmundur spyr spurninga um leyndina sem hvílt hefur yfir þessari starfsemi og þær spurningar eru allar réttmætar, það er lykilatriði að svona starfsemi sé innan vel skilgreinds lagaramma og lúti þverpólitísku eftirliti. 

Mig langar hins vegar að koma að málinu úr annarri átt og hrósa Davíð Oddssyni fyrir þetta framtak hans, því mér finnst það bæði merkilegt og til marks um að hann hafi stigið mikilvægt skref til þess að leggja drög að því að íslensk stjórnvöld verði loks fær um að framfylgja hér sjálfstæðri utanríkisstefnu.

Til þess að svo megi verða þarf stofnanir sem afla upplýsinga um ástand mála erlendis, greina þær og meta frá sjónarhóli Íslands og íslenskra hagsmuna. Ég held að aðeins með slíkri markvissri starfsemi geta stjórnvöld tekið ábyrgar og sjálfstæðar ákvarðanir í utanríkismálum.

Annars eiga stjórnvöld kannski bara tveggja kosta völ: 1. Fara eftir fréttum fjölmiðla hverju sinni og leggja þær til grundvallar ákvörðunum. 2. hringja í sambærilegar stofnanir hjá erlendum "vinaþjóðum" og spyrja: hvað ætlið þið að gera, strákar? og gera svo slíkt hið sama. Hvorugt er boðlegt út frá eðlilegri stjórnsýslu og enn síður út frá því hvað það er að vera sjálfstæð, ábyrg þjóð meðal þjóða en ekki ábyrgðarlaust viðhengi annarra þjóða. Greiningardeild eins og þessi er ill nauðsyn en hún þarf að hvíla á góðri lagastoð og lúta þverpólitísku eftirliti. Hún er eftirlitsstofnun og eins og aðrar slíkar á hún ekki að vera sett beint undir framkvæmdavaldið.

Og athugið að ég er ekki að tala um greiningardeild ríkislögreglustjóra (sem heyrir undir dómsmálaráðherra), sem hefur væntanlega hlutverk innanlands, eftirlit með fólki innan landamæra ríkisins, það er önnur ella og líklega annarrar messu virði, heldur greiningardeild utanríkisráðuneytisins (sem heyrir undir lögreglustjóra á Keflavíkurflugvelli sem heyrir undir utanríkisráðuneyti) sem fylgist með málefnum erlendis og leggur grunn að ákvörðun íslenskra stjórnvalda um erlend málefni.

Slík deild hefði t.d. getað gert íslenskt hættumat í aðdraganda innrásarinnar í Írak, eða hvað? Hún var ekki til og þá var tvennt hægt að gera. Davíð og Halldór völdu kost 2 hér að ofan eins og oftast áður. Þannig að ég ætla að minnsta kosti fyrir mína parta að líta á þessa greiningardeild utanríkisráðuneytisins sem óbeina viðurkenningu Davíðs á því að innrásin í Írak hafi verið röng eða mistök. Amk raunverulega viðurkenningu á því að hann treysti ekki bandarískum stjórnvöldum jafn vel og áður. Hann mótmælir því bara í kommentakerfinu ef þetta er vitleysa hjá mér.

Eitt enn, auðvitað má deila um það að hýsa þessi starfsemi hjá lögreglustjóranum á Keflavíkurflugvelli, sérstaklega þar sem ég held að ég muni það rétt að senn verði breyting á högum þess embættis við þá uppstökkun sem framundan er í lögreglumálum. Það er engin ástæða til þess að við slíka breytingu færist þessi greiningardeild viðstöðulaust undir dómsmálaráðherra.

Brynjólfur vill ritstýra Blaðinu

Það bíður mikil áskorun þeirra Sigurðar G. Guðjónssonar útgáfustjóra og Karls Garðarssonar framkvæmdastjóra að halda Blaðinu gangandi við þær aðstæður sem nú blasa við í útgáfunni.

Ritstjórinn -sme hefur sagt upp störfum, líka þrír aðrir lykilstjórnendur á ritstjórninni, Janus sonur sme, og fréttastjórarnir  Brynjólfur Guðmundsson og Gunnhildur Arna. Enginn blaðamaður hefur sagt upp, t.a.m. ekki Trausti Hafsteinsson, bróðursonur sme, en sögur gengu um það í dag. Andrés Magnússon blaðamaður er á uppsagnarfresti sem rennur út um áramót og í byrjun vikunnar hætti Örn Arnarson, umsjónarmaður erlendra frétta, en hann hefur ráðið sig til starfa á nýju og endurbættu Viðskiptablaði. Eini stjórandinn á ritstjórninni, sem enn hefur ekki sagt upp er Elín Albertsdóttir, hún er nýkomin til starfa, og sagði samstarfsmönnum sínum í dag að hún teldi að hún hefði nánast verið fengin um borð í fleyið á röngum forsendum.

Það er ekki auðvelt að sjá hvers vegna Sigurður G. og Karl báðu -sme ekki að taka föggur sínar og fara út um leið og hann tilkynnti þeim fyrirætlanir sínar, það hlýtur að vera erfitt fyrir bæði ritstjórann og eigendurna að hafa kallinn vappandi á ritstjórninni við þessar aðstæður. Kannski telja þeir að þeir standi þannig betur í dómsmáli eða lögbannsmáli sem þeir munu væntanlega höfða gegn honum þegar hann gengur á dyr.

Í fljótu bragði er kannski fyrsti kostur Sigurðar og Karls sá að taka tilboði  Brynjólfs Guðmundssonar en uppsögn hans var skilyrt. Hann sagðist hafa ráðið sig til blaðsins til að vinna með sme og vildi ekki vinna með öðrum ritstjóra. Hins vegar væri hann sjálfur tilbúinn til að verða ritstjóri. Gunnhildur Arna sagðist líka segja upp því hún væri ekki tilbúin til að ákveða með framtíð sína á blaðinu fyrr en hún vissi hver yrði ritstjóri og hvort hún treysti sér til að vinna með honum. Enginn fyrirvari fylgdi hins vegar uppsögn Janusar, um leið og sme sagði honum af uppsögn sinni, stóð hann upp frá vinnu, gekk inn til Karls Garðarssonar og sagði upp. Janusar beið starf við umbrot Nyhedsavisen í Danmörku þegar hann ákvað að fylgja karli föður sínum upp í Hádegismóa í sumar.

Mörgu að venjast á nýju heimili

Mættur hingað á blog.is eftir að hafa verið á blogspot. Þótt útlitið sé nánast eins (þökk sé sérfræðingum mbl.is) er margt breytt í umhverfinu og stjórnarendanum. Ég verð einhvern tíma að venjast þessum breytingum að fullu.

Það er t.d. þetta með bloggvinina, ég er strax búinn að fá tilboð um að gerast bloggvinur þessa og hins. Veit ekkert hvað það er, hef bara vanist því að gera tengla á þá sem vilja. Útlitið mitt gerir ekki ráð fyrir þessum möguleika í dag en sjáum hvað setur.

Svo er það þetta með tenglana af forsíðu, ég hef vanist því að skrifa stutt, setja litla vinnu í færslur, uppfæra ört og gera út á að þetta sé nokkurs konar straumur þar sem fólk kemur alltaf inn í gegnum forsíðuna. Nú er traffíkin sjálfsagt mikið til í gegnum tengla annars staðar af mbl.is og blog.is, kallar kannski á breytt vinnubrögð í framtíðinni, veit það ekki, sjáum hvað setur

Og gamla kommentakerfið, það var skilið eftir, færslurnar fluttar en kommentin urðu eftir.

Nýtt blað - sme og Jónas funduðu í dag - Smári á hliðarlínunni?

Hvað sem króginn verður kallaður hef ég fengið staðfest að í kringum -sme er hópur að vinna að undirbúningi að útgáfu á síðdegisblaði, lausasölublaði, sem sækir í DV-hefðina. Það er óvíst hvort þessi framhjáldskrógi Sigurjóns M. Egilssonar, sem hann átti framhjá Sigurði G. Guðjónssyni og Blaðinu, verður látinn heita DV eða eitthvað annað. Kannski DB eða NT, - nú eða eitthvað allt annað.

Upphaflega var stefnt að DV nafninu en í undirbúningsvinnunni hafa menn horfst í augu við þá staðreynd að vörumerkið DV er dautt, það dó undir ritstjórn Jónasar Kristjánssonar og Mikaels Torfasonar sl. vetur, og á því verður ekki byggt á dagblaðamarkaði um fyrirsjáanlega framtíð.

Ég hef ekki fengið staðfestingu á því að Gunnar Smári, bróðir -sme, sé þátttakandi í þessum ráðagerðum en sennilega eru hann og fleiri, sem verið hafa tengdir 365, þarna að tjaldabaki.

En þótt Jónas Kristjánsson hafi á endanum ritstýrt DV út af dagblaðamarkaðnum hefur verið leitað til hans um þátttöku í undirbúningi þessarar nýju útgáfu. Hann er og verður gúrú -sme og DV-skólans í íslenskri blaðamennsku. Í dag sást til þeirra -sme og Jónasar sitja saman á kaffihúsinu í Iðu við Lækjargötu. Það þarf ekki mikið hugmyndarflug til að vita um hvað þeir voru að ræða.Og sjálfsagt hefur dómurinn sem féll í dag yfir Jónasi og Mikael Torfasyni líka borist í tal.

Stormasamur skilnaður

Það kemur ekki á óvart að -sme sé að skilja við Blaðið. Það eru tveir mánuðir síðan hann tók tilboði 365 um að ritstýra DV, en bakkaði vegna þess að það hefði orðið honum erfitt að losna undan ráðningarsamningnum við Sigurð G. Guðjónsson. Þessi uppákoma benti ekki beinlínis til þess að Sigurjón ætlaði sér að vera lengi í þessu hjónabandi. Sú saga hefur verið á sveimi undanfarnar vikur að hann sé að fara að hætta. En hvað er hann að fara að gera? RÚV hefur eftir honum að það sé rangt að hann sé að fara til 365 og Denni segir að -sme hafi logið að sér í gær um að hann væri að hætta. RÚV segir líka að nýtt dagblað sé í burðarliðnum fyrir utan áform SDA og Valda um nýtt vikublað og áform Viðskiptablaðsins um fjölgun útgáfudaga.

Sme segir í viðtali við RÚV að hann sé að skilja við fríblaðaformið og hann af öllum mönnum hefur talað býsna óvirðulega um fríblöð á eigin bloggi undanfarna daga. Í mínum huga er enginn vafi á því að ef- sme er að fara að gefa út eitthvað blað þá er það lausasölublað í anda DV, eins og það var.Ég tel mig þekkja hann nógu vel til að vita að í huga hans er DV á sínu blómaskeiði hið sanna viðmið í blaðamennsku. Eru einhverjir auðmenn að setja pening í að stofnsetja frá grunni nýtt blað í þeim anda? Hinn möguleikinn er að -sme ætli sér enn þá, eins og í október, að verða þátttakandi í einhvers konar endurreisn DV á dagblaðamarkaði. Ég veðja á að svo sé. Það kemur í ljós.

Nú verða sagðar fréttir

Fréttablaðið í dag setur þessa frétt á bls. 6.:

Þorsteinn Davíðsson, aðstoðarmaður Björns Bjarnasonar dómsmálaráðherra og sonur Davíðs Oddssonar seðlabankastjóra, er meðal umsækjenda um stöðu dómara við Héraðsdóm Reykjavíkur en dómsmálaráðherra skipar í embættið frá og með 1. janúar á næsta ári.