Meðvituð breikkun...

Hugmynd VG um að Framsóknarflokkurinn verji minnihlutastjórn VG og Samfylkingar er annað hvort meðvituð tilraun VG til að eyðileggja möguleika á myndun ríkisstjórnar án þátttöku Sjálfstæðisflokksins eða þá til marks um ótrúlegan skort á pólitísku næmi og tímaskyni af hálfu VG.

Alveg rétt, minnihlutastjórnir hafa iðulega setið við völd á Norðurlöndum. En þær eru engu að síður neyðarúrræði sem menn grípa til þegar stjórnarkreppa blasir við, það er bara ekki hægt að trúa því að mönnum sé alvara með að kasta þeim fram á fyrstu metrum, þegar það virðast amk fjórir aðrir möguleikar á meirhlutastjórn í stöðunni. Þegar þetta ótrúlega tilboð bætist við eggjahljóðið sem maður hefur heyrt frá VG í garð Sjálfstæðisflokksins fyrir og eftir kosningar finnst mér blasa við að líta á þetta sem örvæntingarfulla tilraun til þess að: 1. reyna að slíta framsókn úr faðmi sjálfstæðismanna svo að VG komist sjálfir í þann eftirsótta faðm. 2. friða bakland VG, þannig að hægt sé að selja því að það sé framsókn að kenna að VG hafi ekki átt kost á vinstra samstarfi. VG er hvort sem er vant að reyna að kenna framsókn um allt það sem miður fer.

Spegill, spegill

Á kjördag fyrir réttu ári fór mótmælaganga um miðborg Reykjavíkur. Kolbrún Halldórsdóttir taldi gönguna til marks um þann stuðning sem VG nyti í borginni. Núverandi starfsmaður VG var einn skipuleggjenda. Þar var borið skilti með áletruninni  "Drekkjum Valgerði". Spurð álits á uppátækinu sagði þessi starfsmaður VG að skipuleggjendum þætti miður að Valgerður hafi tekið þessum orðum persónulega.  "Þetta var komið í fjölmiðlana áður en að við gátum við ráðið en þetta er náttúrulega ekkert á okkar vegum þessi borði. Þetta er ekki á vegum Íslandsvina, þannig að ég get ekkert svarað fyrir það en mér finnst mjög ólíklegt að það verði farið út í ofbeldið."

Skipuleggjendur göngunnar gerðu engar ráðstafanir til að fjarlægja þennan borða, firrtu sig aðeins ábyrgð á honum um leið og VG eignaði sér fylgi göngumanna. Ég minnist þess ekki heldur Steingrímur hafi séð ástæðu til þess að fordæma þetta atvik né minnist ég þess að aðrir forsvarsmenn VG hafi gert það.  Ég minnist þess hins vegar að ýmsir VG menn hafi talið ráðherrann gera úlfalda úr mýflugu með því að kveinka sér undan þessu. Á bloggsíðum einstaklinga sem tengdir eru VG kepptist hver um annan þveran við að gera sem minnst úr þessu og saka ráðherrann um móðursýkisleg viðbrögð þegar hún óskaði eftir að lögregla kannaði hvort alvara byggi að baki hótuninni.  Maður sem iðulega er gestapenni á heimasíðu Ögmundar Jónassonar skrifaði í Moggann, sakaði ráðherrann um ómerkilegan málatilbúnað með því að kvarta undan þessu og hvatti hana til að leita læknisaðstoðar frekar en lögregluaðstoðar.

Svo eru það þessi ummæli Ögmundar sjálfs á heimasíðunni hans nýlega: "Hvað Framsókn varðar finnst mér að fólk eigi að halda áfram að vera góðhjartað. Mesta náð og líkn sem ég get hugsað mér Framsóknarflokknum til handa er að kjósendur sameinist um að leggja þann flokk til hinstu hvílu. Í því væri fólgin mikil miskunnsemi. Kv. Ögmundur"

Í kvöld óskaði Steingrímur J. Sigfússon eftir því að Jón Sigurðsson bæði hann afsökunar á því að ungir framsóknarmenn hafa gert teiknimynd af stoppkalli, sem óneitanlega líkist Steingrími J. Sigfússyni og er augljós gagnrýni á málflutning Steingríms. Í öðrum sjónvarpsþætti nýlega nefndi Steingrímur þessa teiknimynd einnig og reyndi þá ranglega að tengja hana við fyrirtæki sem rekið er af syni Jóns. 

Reyndar virðist honum Framsóknarflokkurinn svo ofarlega í huga að í sjónvarpsþættinum í kvöld  henti það hann að kalla Guðjón Arnar Guðjón Ólaf. (Steingrímur kallaði Guðjón Ólaf "háttvirtan yfirgjammara" í þingræðu nýlega) Og enginn sem horfði á Kastljóssþáttinn um skattamál gleymir því í bráð hvernig Steingrímur J. hellti sér þar yfir ungan framsóknarmann sem beindi til hans spurningu sem Steingrími fannst óeðlileg. Sök þess unga manns virtist fyrst og fremst sú að hann var framsóknarmaður og því hvorki verður kurteisi í ávarpi né öðrum samskiptum við Steingrím J.

Steingrímur hefur kallað andstæðinga sína á þingi gungur og druslur, kallað þá fífl, beðið þá þegja og almennt gengið  manna harðast fram í brigslum og svívirðingum um ýmsa andstæðinga sína í íslenskri pólitík undanfarin ár.

Barmmerkin Zero Framsókn, Aldrei kaus ég framsókn hefur hann varið, útgefna bók forsvarsmanns VG í Reykjavík með níðvísum um framókn, hefur hann aldrei gert athugasemd við. 

Nú er hann friðlaus út af teiknimynd ungra framsóknarmanna þar sem skopmynd af honum bregður fyrir og krefst þess opinberlega að formaður Framsóknarflokksins leggist í duftið.

Blessaður maðurinn, guð hjálpi honum, gefi honum logn í höfði og frið í hjarta, þannig að hann megi njóta til fulls með sínu fólki þess ágæta sigurs sem hann vann í kosningunum um helgina.

Grasrótin talar

Úr grasrót Framsóknarflokksins:

Gunnlaugur Stefánsson, forseti bæjarstjórnar á Húsavík: Kjósendur hafa talað og skilaboð þeirra eru skýr. Framsóknarflokkurinn á ekki að fara í ríkistjórn. Til þess hefur hann ekkert umboð.

Ragnar Bjarnason, formaður Framsóknarfélags Reykdæla: Hins vegar er það alveg á hreinu og núverandi ríkisstjórn er ekki að fara að sitja áfram, einfalt mál. Það var ljóst alveg um leið og fyrstu tölur lágu fyrir í gærkvöldi.

Eygló Harðardóttir, skipaði 4. sæti á B-lista í Suðurkjördæmi: En líkt og Jón sagði þá er það ekki okkar að ákveða hverjir verða næst í stjórn.

Fanný Guðbjörg Jónsdóttir, sem skipaði 3ja sæti í Reykjavík norður: Nú er svo komið fyrir okkur Framsóknarmönnum að við VERÐUM að fara í stjórnarandstöðu og byggja okkur upp.

Gestur Guðjónsson: En fyrir höndum liggur stjórnarandstaða fyrir Framsókn og uppbygging, skemmtileg uppbygging.

Ætli þingmennirnir lesi Moggabloggið? Að lokum þessi frétt á Vísi: Nýr þingmaður Framsóknarflokksins, Bjarni Harðarson í Suðurkjördæmi, segir meiri grundvöll fyrir vinstristjórn með þáttöku Framsóknarflokksins heldur en að Framsókn starfi áfram með Sjálfstæðisflokki. Þessi orð lét hann falla í Silfri Egils eftir hádegi í dag. „Þessi meirihluti er mjög veikur og ég tel ekki mjög sennilegt að stjórnin haldi áfram við þessar aðstæður," sagði Bjarni meðal annars. „Ég held að eðlilegast sé að flokkurinn endurmeti sína stöðu." Bjarni sagði Framsóknarflokkinn ekki munu standa í vegi fyrir umræðum um myndun vinstristjórnar. „Ég tel meiri grundvöll fyrir þriggja flokka vinstristjórn heldur en áframhaldandi ríkisstjórnarsamstarfi. Ég tel það að mörgu leyti miklu farsælla," sagði nýji þingmaðurinn meðal annars í þættinum.

Hún er búin að vera

Auðvitað er ríkisstjórnin búin að vera, Jón Sigurðsson er búinn að lýsa því yfir í raun, gerði það strax og fyrstu tölur lágu fyrir þegar hann sagði að frumkvæðið yrði annarra. Skilaboðin úr kosningunum til framsóknar eru þau að stíga til hliðar og huga að sínum málum. Ekkert hefur komið frá Jóni Sigurðssyni sem breytir þeirri yfirlýsingu hans og í raun vakti hún ótrúlega litla athygli. Spurningin um hvort stjórnin standi eða falli óháð útkomu flokkanna sem hana mynda er tilbúningur fjölmiðla. Hins vegar er það augljóslega Geir H. Haarde í hag að tefja það að forseti Íslands komi inn í dæmið. Hann er með öll tromp á hendi. VG og Samfylkingin eru í kapphlaupi um að komast heim með Geir.

Fyrir Framsóknarflokkinn hér á höfuðborgarsvæðinu er þessi niðurstaða eins vond og hún gat orðið, að mínu mati, ekki óvænt, þetta er nánast það sama sem uppsafnaða Gallup könnunin sagði í vikunni fyrir kosningar en þingflokkinn mynda næstu fjögur ár sex þingmenn af landsbyggðinni með Siv sem eina fulltrúa um 7.500 kjósenda flokksins á höfuðborgarsvæðinu.

Út að kjósa

Loksins er komið að kosningum og ef marka má kannanir bendir flest til þess að 12 ára stjórnarsamstarfi Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks sé að ljúka. Sjálfstæðisflokkurinn stefnir í nokkuð góða kosningu en Framsóknarflokkurinn í afleita. 

Baráttunni lauk með formannafundi á Ríkissjónvarpinu í gær og ég held að sá þáttur hafi ekki valdið straumhvörfum í baráttunni fyrir nokkurn flokkanna. Samt fannst mér þetta langbesta frammistaða Jóns Sigurðssonar í sjónvarpsþáttum í allri baráttunni, hann var gríðarlega öflugur í umræðum um heilbrigðismál, skattamál, orkumál. Jóni virtist koma á óvart í upphafi þáttarins að menn væru farnir að tala um að framsóknarmenn hefðu háð neikvæða kosningabaráttu - og lái honum hver sem vill. Var sú umræða með ólíkindum rétt eins og það að sjá Steingrím verja auglýsingu Jóhannesar í Bónus af sannfæringu. Steíngrímur hélt því fram að sonur Jóns eða auglýsingastofa hans hefði gert teiknimyndaauglýsingua um stoppkallinn. Það er rangt. Í lok þáttarins fannst mér eins og enn vantaði mikið á að VG hefði sýnt fram á að VG væru  samstarfshæf í ríkisstjórn. Tal Steingríms um að framkvæmdir fyrir austan hefðu fyrst og fremst styrkt atvinnulífið í Póllandi og Kína og að hann væri á móti iðnvæðingu en með öllu hinu atvinnulífinu fór langt með að innsigla það í mínum huga.

Það skiptir gríðarlega miklu fyrir Framsóknarflokkinn að Jón Sigurðsson, formaður flokksins nái kjöri. Ég kýs í Reykjavík norður. Nú er að drífa sig á kjörstað. Leggja sitt litla lóð á vogarskálarnar.  Komaso.

Fjölgar ógildum atkvæðum fyrir tilstuðlan Jóhannesar í Bónus?

Ég heyri menn lýsa áhyggjum af því að hvatning Jóhannesar Jónssonar til kjósenda Sjálfstæðisflokksins um að kjósa Sjálfstæðisflokkinn en strika Björn Bjarnason fjölgi stórlega ógildum atkvæðum í kosningunum á morgun.

Kjósendur annarra flokka telji sig geta gert Jóhannesi það til geðs að strika út Björn þótt þeir kjósi aðra flokka. Með því móti yrði atkvæði ógilt. Eingöngu aðrir sjálfstæðismenn en Jóhannes geta orðið við hvatningu hans án þess að ógilda atkvæði sitt.

Innanflokksvandamál?

Jóhannes Jónsson í Bónus, vinnuveitandi þúsunda kjósenda, auglýsir í öllum dagblöðum á eigin reikning í dag til þess að lýsa yfir stuðningi við Sjálfstæðisflokkinn en hvetur menn um leið til þess að strika yfir nafn Björns Bjarnasonar. Undir stórri mynd af sjálfum sér hvetur hann sjálfstæðismenn í Reykjavík til þess að strika yfir siðleysið. Líklega þyrfti annar hver kjósandi að verða við óskinni til að hún hefði minnstu áhrif..

Það er eins og Jóhannes sé að segja að hann sé búinn að sættast við Sjálfstæðisflokkinn og ætli að kjósa hann, eina skuggann sem ber á sambandið er að Björn Bjarnason er á listanum.  Í texta auglýsingarinnar segir: Hvað skyldi Jón H.B. Snorrason eiginlega hafa á Björn Bjarnason úr því hann  hyggst skipa manninn í þetta háa embætti þrátt fyirr allt hans klúður? Mér finnst þetta með miklum ólíkindum og takið ekki feil á því að ég hef skömm á aðferðum Björns við embættisveitingar.

Þarna er öðru sinni á tveimur dögum reynt í krafti gríðarlegs auðs að hafa áhrif á úrslit og framgang kosninganna á morgun. Fyrir tveimur dögum kom Hreinn Loftsson, stjórnarformaður Baugs, fram með 100.000 eintaka kosningablað þar sem hann hvatti til þess að Samfylkingin og Sjálfstæðisflokkurinn mynduðu ríkisstjórn.

Nú stígur Jóhannes Jónsson fram og hvetur fólk til þess að kjósa Sjálfstæðisflokkinn, láta ekki hugsanlega óánægju með framgöngu stjórnvalda í Baugsmálinu fæla það frá flokknum. Þetta er maðurinn sem árum saman hefur haldið því fram að Baugsmálið hafi verið pólitísk aðför afla í Sjálfstæðisflokknum að honum og fjölskyldu hans. Nú er eins og hann sé búinn að sættast við nýja valdhafa í flokknum og Björn sé eini fleinninn í holdinu. (Er engum auðugum sjálfstæðismanni í Suðurkjördæmi misboðið út af veru Árna Johnsen þar á framboðslista? )

Geir H. Haarde bað réttilega um það um daginn að kosningabæklingur Hreins Loftssonar yrði færur á auglýsingareikning stjórnarandstöðunnar. Má ekki með sama hætti fara fram á að auglýsingar Jóhannesar, c.a. 1,5 milljón verði færðar á auglýsingareikning Sjálfstæðisflokksins? 

JBH styður Ómar

Jón Baldvin Hannibalsson, fyrrverandi utanríkisráðherra og formaður Alþýðuflokksins, lýsir stuðningi við Ómar Ragnarsson í aðsendri grein í Mogganum í dag. Hann segir: 

Með því að tryggja Ómari þingsæti, geta þessi kjósendur gert margt í senn: Fellt ríkisstjórnina, hnekkt stóriðjustefnunni, veitt Sjálfstæðisflokknum nauðsynlegt aðhald, axlað ábyrgð gagnvart afkomendum sínum og gengið út úr kjörbúðinni með góðri samvisku

 Af hverju stígur JBH þetta skref nú degi fyrir kjördag, maður sem er jafninnvígður og innmúraður í Samfylkinguna og hann? Er ástæðan sú að honum mislíkar það augljósa daður sem er í gangi milli Samfylkingarinnar og Sjálfstæðisflokksins? Samfylkingin beinir engum spjótum að Sjálfstæðisflokknum í þessari baráttu og það er eins og báðir flokkar bíði eftir að baráttunni ljúki svo þeir geti myndað saman ríkisstjórnina sem Hreinn Loftsson var að panta í DV í fyrradag.

Raunveruleg sveifla í gangi

Mér sýnist mega álykta af þessu að að  það er í gangi raunveruleg sveifla til Framsóknarflokksins, sem vísbending kom fram um í Capacent könnuninni í gær, og sú sveifla kemur fram á lokaspretti kosningabaráttunnar.

Capacent er að mæla pólitíska landslagið í gær og fyrradag en könnun Félagsvísindastofnunar var að mestu tekin fyrir helgi.

Ég gæti trúað að yfirlýsing Valgerðar Sverrisdóttur um að flokkurinn fari ekki í stjórnarsamstarf fái hann útreið í kosningum sé hér að hafa áhrif.

Á morgun koma amk þrjár kannanir, stór könnun Fréttablaðsins, könnun Blaðsins og síðasta könnun Capacent.

Samfylking og VG bæta við sig

Langtímaminni III

Sjaldan hefur feitari kosningavíxill verið gefinn út en sá sem Steingrímur J. Sigfússon landbúnaðarráðherra undirritaði með búvörusamningi hálfum öðrum mánuði fyrir kosningar árið 1991. 30 milljarðar króna var verðmæti samningsins á verðlagi þess tíma. Ef ég kann að uppreikna vísitölu neysluverðs jafngildir það 53,3 milljörðum króna á verðlagi dagsins í dag.

Búvörusamningur Steingríms tók gildi á árinu 1992 og gilti til ársins 1998, þ.e. að öllu leyti eftir að kjörtímabili Steingríms lauk. Stjórnarandstaðan gagnrýndi þetta og sagði Pálmi Jónsson: "Þetta er einskonar stefnuyfirlýsing ríkisstjórnar sem er að kveðja. Að vísu er næsta ríkis stjórn sett í óþægilega aðstöðu, því að það hefur auðvitað áhrif að bændasamtökin eru búin að skrifa undir þessa stefnuyfirlýsingu, að vísu með fyrirvara enn sem komið er. Eigi að síður er alþingi óbundið, og það hlýtur að koma í hlut næstu ríkis stjórnar að beita sér fyrir þeim laga breytingum sem hún vill koma fram, og ekki er hægt að segja á þessu stigi hvort verða þær sömu eins og núverandi ríkisstjórn vill að verði. Ég tel því að undirskrift á þessum svokallaða samningi hefði átt að bíða næstu ríkisstjórnar." Mér finnst eins og þarna sé Pálmi að segja nákvæmlega það sem stjórnarandstaðan hefur verið að segja undanfarna daga og allt gott og blessað um það.

Hálfum mánuði fyrir kosningar undirritaði Svavar Gestsson samning um byggingu bóknámshúss fyrir Fjölbrautarskólann á Sauðárkróki. Svavar var víða á ferð með pennann og 11 dögum fyrir kosningar undirritaði menntamálaráðuneytið samning um byggingu síðari áfanga Fjölbrautarskóla Suðurlands. Framkvæmdirnar voru framundan næstu árin.

Liðlega 2 mánuðum fyrir kosningarnar 1991 fól Steingrímur J. Sigfússon samgönguráðherra Vegagerðinni að bjóða út framkvæmdir við jarðgöng á Vestfjörðum. Að því máli hafði lengi verið unnið og fyrir lá þingsályktun Alþingis og heimild til að verja 380 milljónum til verksins þetta ár, sem var innan við 10% af heildarkostnaði. Þessu var spilað út í aðdragand kosninga. Þremur dögum fyrir kosningar undirritaði hann svo samning um smíði nýs Herjólfs og batt þar með endahnút á nokkurra ára ferli þar sem fyrir lágu heimildir Alþingis. 

Stjórnarandstaðan nú hefur gagnrýnt ýmsa kosningavíxla og VG lagt fram frumvarp um að banna slíkt 90 dögum fyrir kosningar. Stefán frændi minn Pálsson segir mér að þetta eigi aðeins við um samninga og yfirlýsingar sem ekki styðjist við fjárheimildir frá Alþingi. Hann mótmælir því harðlega að ég nefni Herjólf í þessu sambandi. Nú hef ég ekki farið yfir alla "kosningavíxla" þessa árs en tel að flestir þeirra styðjist við samþykki og fjárheimildir, amk hvað varðar þetta ár. Ég held því að það sé í raun enginn munur á þessum málum sem stjórnarandstaðan hefur gagnrýnt nú og stjórnarandstaða á öllum tímum hefur gagnrýnt og í raun sé þessi framganga í samræmi við rótgrónar venjur og hefðir í íslenskri pólitík, hvað sem mönnum finnst um þær venjur og hefðir. Á þennan hátt hafa allir íslenskir pólitíkusar starfað frá upphafi vega, ekki síst Steingrímur og samherjar hans. Þeir eiga auðvitað fullan rétt á að beita sér fyrir umbótum og breytingum, það er hið besta mál, en þeir eru þá meðal annars að breyta verklagi sem þeir sjálfir hafa viðhaft þegar þeir hafa verið í aðstöðu til. 

Sama á við um friðlýsingu Hrauns í Öxnadals og Arnarnesstrýtna í Eyjafirði sem greint er frá í dag. Hvorttveggja málið hefur verið í ferli árum saman en þeim er lokið nú, skömmu fyrir kosningar. Ólíkt búvörusamningi Steingríms hefur þessi friðlýsing hins vegar lítinn sem engan kostnað í för með sér fyrir ríkissjóð.

Arnarnesstrýtur friðlýstar

Langtímaminni II

Í aðdraganda kosninganna 1991 var harðlega deilt á ráðherra Alþýðubandalagsins fyrir að eyða miklum fjárhæðum af almannafé til þess að auglýsa sjálfa sig og verk sín. Einbeittastur gagnrýnenda var Jón Baldvin Hannibalsson, sem sat þá í ríkisstjórn með Alþýðubandalaginu. 

Mest var deilt um bækling sem Ólafur Ragnar fjármálaráðherra lét litprenta í 82.000 eintökum og dreifa inn á hvert heimili í landinu. Þar var fjallað um stöðu ríkisfjármála. Ólafur Ragnar notaði 75,1 milljón af almannafé í auglýsingar og kynningu á verkum sínum síðustu sextán mánuðina fyrir kosningarnar 1991. Nánar hér og hér. Svavar Gestsson var gagnrýndur fyrir bækling um námslán og umfangsmiklar auglýsingar um grunnskólamál. Um þetta má m.a. lesa í bók Pálma Jónassonar um Ólaf Ragnar. Dómur kjósenda um eyðslufyllerí Alþýðubandalagsins á kostnað almennings féll 22. apríl 1991. Þremur dögum fyrir kosningar undirritaði Steingrímur J. Sigfússon, samgönguráðherra, samning um smíði nýs Herjólfs. Þessi upptalning er engan veginn tæmandi. Nú þremur dögum fyrir kosningar kynnir VG frumvarp um að banna ráðherrum að ráðstafa almannafé og skuldbinda ríkissjóð síðustu 90 daga fyrir kosningar. Ég hef ekki lesið frumvarpið, bara fréttir af því, en fagna því að Steingrímur og Svavar hafi skipt um skoðun og fordæmi í verki með þessu frumvarpi eigin framgöngu fyrir kosningarnar 1991.

Punktar

Þegar ég fletti blöðunum í morgun og sá opnuauglýsingar með rauðum punktum Samfylkingarinnar hugsaði ég með mér eitt andartak að mikið ofboðslega ætti Samfylkingin mikið af peningum í auglýsingarnar. En svo sá ég að þetta voru bara auglýsingar frá Glitni sem er að nota þessa rauðu punkta í nýrri auglýsingaherferð. Það væri gaman að heyra prófessor Godd tjá sig um þetta.

Stóriðjustopp í 3 ár - er Steingrímur J. að gefa afslátt?

Steingrímur J. Sigfússon var á þriðjudag í viðtali við Reykjavík síðdegis á Bylgjunni og ræddi stóriðjumálin eins og stundum áður. Mér fannst hann vera að gefa afslátt af fyrri yfirlýsingum, eins og hann væri að gera flokkinn sinn samstarfshæfari. Mér finnst hann vera að bakka úr stóriðjustoppi í þriggja ára stóriðjustopp. Ég held að það þýði í raun enga raunhæfa töf á þeim verkefnum sem menn eru nú að segja að séu í spilunum. Dæmið sjálf, hér eru orðaskiptin í þættinum:

En komist þið til áhrifa Steingrímur, ætlið þið að segja stopp á það sem að þegar er verið að undirbúa?

Nei, já, við myndum þá reyna að fresta... fara í viðræður við þá aðila sem eru með slík plön, eru með slík áform um að nú verði ekki meiru hleypt af stað, við getum ekki stöðvað það sem þegar er í gangi, en það verður ekki nýjum framkvæmdum hleypt af stað næstu árin og... heldur verði gert hlé og við endurmetum þessi mál og náum þar með þessu fram sem við viljum að hagkerfið jafni sig, að náttúran fái nú grið um tíma. Við getum þá tekið frá og friðlýst þau háhitasvæði og vatnsföll sem við ætlum ekki... ætlum ekki að hrófla við og... þá ekki kannski í þrjú ár eða svo og þá verðum  við í miklu betri aðstöðu til að taka ákvarðanir um framhaldið. Þá hvar og í hvaða mæli við höldum áfram að beisla orkuna, auðvitað munum við halda áfram að gera það til margvíslegra þarfa, en að setja stopp á þessa blindu, glórulausu stóriðjustefnu sem er að reynast okkur mjög dýr og hættuleg. Það er bara alveg þjóðarnauðsyn. Og það er það eina stopp sem við viljum fyrir nú utan það að vilja kannski stoppa ruglið í ónefndum mönnum

Langtímaminni

VG var í dag að kynna frumvarp sem kveður á um að stjórnmálamönnum  verði bannað gera samninga sem fela í sér útgjöld fyrir ríkissjóð síðustu 90 dagana fyrir kosningar. Hefðu þetta verið gildandi lög vorið 1991 hefði Steingrímur J. Sigfússon, samgönguráðherra, ekki getað skrifað undir samning um smíði á nýjum Herjólfi þremur dögum fyrir alþingiskosningarnar 1991.

Palladómur

Það var ferskleiki yfir formannaþættinum á Stöð 2, þar á bæ eru menn vel vakandi fyrir möguleikum miðilsins og leggja sig fram um að búa til sem best sjónvarpsefni úr stjórnmálaumræðunum. Vissulega verður sú áhersla til þess að stundum ná efnislegar umræður ekki djúpt og sú staðreynd hefur misjöfn áhrif á möguleika leiðtoganna til að flytja sitt mál. Afar vel heppnað þótti mér það að taka hvern formann í sérstaka fimm mínútna yfirheyrslu.

Mér fannst Geir H. Haarde öflugur í þessum þætti, hann var ákveðinn og skaut fast, t.d. lét hann í ljós megna vanþóknun á útgáfu Hreins Loftssonar á kosningabæklingi undir merkjum DV í dag. Hann talaði um pólitíska misnotkun Baugs á aðstöðu í því sambandi og lagði til að útgáfukostnaðurinn yrði færður á auglýsingareikning stjórnarandstöðunnar. Eins nýtti Geir vel færið til þess að setja ofan í við Steingrím J þegar hann lét undir höfuð leggjast að hafna þeirri dæmalausu stðhæfingu Hjörleifs Guttormssonar að álver væru meinvarp í íslensku samfélagi.

Mér fannst Jón Sigurðsson líka standa sig vel. Mér var ljóst fyrir þáttinn að hann hefði mun minni reynslu í sjónvarpskappræðum en keppinautar hans og að honum falla betur sjónvarpsþættir þar sem  tóm gefst til djúprar efnislegrar umræðu um mál. Tveir sterkustu punktar Jóns fannst mér annars vegar vera þegar hann lýsti, eins og Geir vanþóknun á kosningabæklingi Hreins Loftssonar, og spurði hvort auðhringurinn vildi skipta Samfylkingunni inn fyrir Framsóknarflokkinn í ríkisstjórn. Eins fannst mér gott svar Jóns í yfirheyrslunni hjá Svanhildi þegar hún spurði hann um eftirlaunin. Hann sagðist ekkert vilja þiggja nein eftirlaun heldur vildi hann fá að vinna til dauðadags.

Álitsgjafar Stöðvar 2 voru á einu máli um að Ingibjörg Sólrún hefði komið vel út og ég get tekið undir það, greinilegt er að öryggi hennar vex í takt við vaxandi gengi flokksins í könnunum. Mér fannst mest áberandi að hún var með meðvitaða línu um að spila öruggan leik, hún hélt því opnu að setjast í ríkisstjórn þótt hún yrði ekki forsætisráðherra. Við blasir að túlka það svo að hún sé að undirstrika áhuga sinn á stjórnarsamstarfi í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum. Ætli sú stjórn fái nafnið Baugsstjórnin eftir kosningabækling Hreins Loftssonar?

Steingrímur J lenti í vörn þegar farið var að tala um bjórverksmiðjuna á Árskógsströnd og það að hann var á móti bjórnum á sínum tíma. Þá varð hann reiður og mér fannst hann gera mistök með því að taka svo mikinn tíma í að tala sjálfur um þetta. Svo lýsti hann því fyrirvaralaust yfir að Ingibjörg Sólrún yrði forsætisráðherraefni nýrrar vinstristjórnar.

Ég á erfitt með að tengja við Ómar sem stjórnmálamann og ég segi eins og fleiri að ég sé ekki að unaðsstundir og kílówattstundir þurfi að vera ósættanlegar andstæður eins og hann virðist telja.

Guðjón Arnar talaði mikið um kvótakerfið en kvartaði samt undan því að vera alltaf spurður um kvótakerfið. Hann var spurður hvort hann hefði átt þátt í því að svindla á kvótakerfinu og svaraði: Ekki svo ég muni. Mér fundust þeir Ómar og Guðjón áberandi sístir í þættinum en álitsgjafar  þáttarins voru ekki sammála mér um það og töldu Ingibjörgu besta. Þannig er það. Hverjum þykir  víst sinn fugl fagur.

Hvar er Ólafur F?

Er það ekki rétt munað hjá mér að Margrét Sverrisdóttir hafi lýst því yfir við blaðamenn um það leyti sem Íslandshreyfingin var stofnuð að Ólafur F. Magnússon yrði í heiðurssæti á lista Íslandshreyfingarinnar. En hann er hvergi sjáanlegur á listanum. Hvað gerðist? Og hvað varð um þjóðþekkta Sjálfstæðismanninn sem átt að vera á leið í framboð hjá Íslandshreyfingunni? Getur einhver bent mér á hvar ég finn hann á listum Íslandshreyfingarinnar?

Lúðvík Geirsson í Vb: Alcan getur gert nýja tillögu um Straumsvík

Á forsíðu Viðskiptablaðsins í dag er viðtal við Lúðvík Geirsson, bæjarstjóra í Hafnarfirði. Þar segir Lúðvík. "Það er ekkert sem útilokar það að [Alcan] vinni frekar með sínar deiliskipulagstillögur. Það er ekkert leyndarmál. Það var felld hér ákveðin tillaga en það er ekkert sem bannar mönnum að leggja málið fyrir með nýjum hætti til frekari skoðunar." 

Þetta rímar vel við þann orðróm sem heyrst hefur undanfarið að Lúðvík vinni að því að sannfæra Alcan menn um að þeir þurfi ekki að fara með starfsemi sína frá Hafnarfirði, þeir geti bara byggt nýja kerskála á lóðinni og lagt nýja deiliskipulagstillögu fyrir bæjaryfirvöld. "Alcan hefur allt frelsi til að skoða sín mál og vinna sínar hugmyndir og leggja þær fyrir til umræðu og kynningar. Auðvitað myndum við fara yfir það," segir Lúðvík í Viðskiptablaðinu.

Sama dag og þessar fréttir berast um áhuga Samfylkingarmeirihlutans í Hafnarfirði til að forða því aðálverið í Straumsvík verði flutt úr bænum með því beina og óbeina tekjutapi og auknum útlögðum kostnaði sem það hefði í för með sér fyrir Hafnfirðinga eru forystumenn VG í örvæntingarfullri tilraun til þess að koma stóriðjumálum aftur á dagskrá þjóðmálaumræðunnar. Á heimasíðu Ögmundar og í rammagrein Steingríms J. í Mogga í dag, er gefið í skyn að formaður Framsóknarflokksins standi í leynisamningum við Alcan um stækkun Straumsvíkur. En hvaða aðkomu hefur formaður Framsóknarflokksins að því máli. Er ekki boltinn hjá bæjarstjóranum í Hafnarfirði eins og fram kemur í Viðskiptablaðinu í dag. Er það ekki bæjarstjórn Hafnarfjarðar sem hefur málið hjá sér?

Frjálst og óháð

Capacent reiknar kostnað stjórnamálaflokkanna við auglýsingar í dagblöðum, útvarpi og sjónvarpi. Hverjum skyldi reiknast útgáfa DV í gær en þá var sérstök kosningaútgáfa þess borin í öll hús? Það er stórt spurt en mér finnst ástæða til. Þegar þessu blað er flett og skoðaðar fyrirsagnir og umfjöllunarefni er ekki að sjá að ríkisstjórnin hafi gert nokkurn einasta hlut af viti alla sína tíð. Þetta er samfelld gotnesk messa um samsærið mikla, hér hafa stjórnvöld verið á fullu við að níðast á smælingjum og hlunnfara ekkjur í heilt kjörtímabil, ef marka má framlag ritstjórnar DV.

Hámarki nær boðskapurinn í opnugrein sem stjórnarformaður Baugs og stjórnarformaður útgáfufélags DV, Hreinn Loftsson ritar í blaðið til þess að kynna lesendum áhugamál sitt um nýja Viðeyjarstjórn. Sú stjórn vill Hreinn að snúi sér að einkavæðingu heilbrigðiskerfisins og fleiri slíkum verkefnum. 

Annar óháður sérfræðingur skrifar í blaðið, sá er Birgir Hermannsson, fyrrverandi aðstoðarmaður Össurar Skarphéðinssonar, og hugmyndafræðingar Samfylkingarinnar. Af því að ég er alinn upp að leita að því sem skásta í hverjum hlut ætla ég að nefna að annáll Guðmundar Magnússonar fannst mér yfirvegaður og sanngjarn og palladómarnir um stjórnmálaforingjana voru það líka.

Tekinn

Össur Skarphéðinsson gagnrýndi í gær sjálfstæðismenn fyrir að bera áfengi í nemendur í Háskólanum í Reykjavík með því að bjóða þeim til sín í vísindaferð og síðan á Hverfisbarinn til drykkju. Vandlætingin leyndi sér ekki í skrifum Össurar, hann taldi víst að hegningarlögin hefðu verið sveigð, jafnvel brotin til þess að kaupa stuðning nemenda. Þetta voru nokkur tíðindi. Var Samfylkingin loksins farin að beina spjótum sínum að Sjálfstæðisflokknum í þessari kosningabaráttu þótt í litlu væri?

En nú hefur komið krókur á móti bragði frá Sjálfstæðismönnum.  Heiðrún Lind Marteinsdóttir rifjar á bloggi sínu upp að eingöngu hálfum mánuði áður en sjálfstæðismenn buðu stúdentum HR í vísindaferð og að því loknu á Hverfisbarinn hafi Samfylkingin boðið stúdentum sama skóla í vísindaferð og síðan á Hverfisbarinn. Ég bíð spenntur eftir að Össur fordæmi þetta brot Samfylkingarinnar á almennu velsæmi og jafnvel hegningarlögum.

Björn spinnur

"Ráðuneytið gat ekki vitað fyrirfram, hvað margir mundu sækja um embætti aðstoðarríkislögreglustjóra eða álitið, að britingarstaður auglýsingar réði því." Þetta virðist vera vörnin sem Björn Bjarnason telur sig geta fært fyrir vinnubrögðunum sem hann viðhafði við að auglýsa laust til umsóknar starf aðstoðarríkislögreglustjóra og ríkissaksóknara. Í sama pistli rökstyður hann ákvörðunina um að auglýsa aðeins í Lögbirtingi með því að auglýsingunni hafi verið beint að tilteknum markhópi.

Og svo telur Björn sig þess umkominn að kalla mig spunameistara??? Allur er þessi málflutningur hans með ólíkindum og byggir á útúrsnúningi jafngagnsæjum þeim sem hann botnar færslu sína á,  þegar hann heldur því fram öðru sinni að ég hafi verið á bar þegar ég heyrði af samtölum Steingríms J. og Geirs H. Haarde meðan Geir var enn að velta því fyrir sér hvort VG væri ein af sætu stelpunum á ballinu. Það var sannkallaður spuni sem Björn reynir enn að stimpla inn en öllum sem lásu þá færslu mína óbrjáluðum augum var ljóst að svo var ekki. Það virðist hluti af vörn Björns í þessu máli og sennilega málstað hans fyllilega samboðið að svo lágt sé lagst.

En Birni hentar nú eins og stundum áður að reyna að fara í sendiboðann og gera hann ótrúverðugan. Efnislegar varnir á hann fáar. Mig langar að bæta úr því og benda Birni á vörn sem hann gæti reynt að bera fyrir sig í máli þessu. Hann hefur notað þá vörn áður. Þótt gildi röksemdarinnar sé af skornum skammti, verður því ekki á móti mælt að skemmtigildið er ótvírætt. Rifjum upp þessa vörn sem Björn beitti þegar hann stóð að umdeildri skipan í embætti hæstaréttadómara. Vörnin var þessi: Ég hafði málefnalegar ástæður fyrir því að skipa þennan mann í embættið. Það er þess vegna ómálefnalegt að halda uppi gagnrýni á þessa embættisveitingu sem var byggð á málefnalegum forsendum. Orðrétt sagði Björn um hæstaréttardómarann í viðtali við Ara Sigvaldason, fréttamann RÚV: "Ég tók ákvörðunina á málefnalegum forsendum, þess vegna er hún hafin yfir gagnrýni."